شكيبايي ومداراي عقيدتي و دانشي بايسته پيدايي و پايايي تمدن نوين اسلامي

هدف نهايي ترسيم شده ازسوي رهبران انقلاب اسلامي ايران تحقق تمدن نوين اسلامي است مطالعۀ سير تحولات انقلاب اسلامي در ايران حاكي از آن است كه براي پوشاندن جامۀ عمل به اين هدف راهبردي موانع بسياري وجود دارد به همين جهت، پژوهش دراين زمينه امري ضروري است درحال حاضر، عدم تحمل آرا و عقايد ديگران در ابعاد عقيدتي و دانشي در جوامع اسلامي پديدۀ غالب است سؤال اصلي با درنظرگرفتن رعايت اصل محدوديت در موضوع پژوهش اين است كه شكيبايي و مدارا در ابعاد عقيدتي و دانشي چه نقشي در تحقق تمدن نوين اسلامي ايفا ميكند؟ براي پاسخ به اين سوال آيات قران كريم،روايات وداده هاي تاريخي مورد مطالعه قرار گرفته است. فرضيه مطروحه عبارت است ازاينكه:شكيبايي ومدارا درابعادعقيدتي ودانشي يكي ازالزامات پيدايي،پويايي و پايايي تمدن نوين اسلامي به شمارمي آيد.براي اثبات فرضيه مذكور از روش توصيفي تحليلي استفاده شده است.مستندات موجود دال بر آن است كه بين تمدن نوين اسلامي و شكيبايي و مدارا رابطه مستقيم والزامي وجود دارد. به اين معنا كه افزايش و استمرارشكيبايي و بردباري در جامعه اسلامي باعث پيدايش،پايايي و پويايي تمدن نوين اسلامي و عدم شكيبايي در ابعاد گوناگون از جمله عقيدتي و دانشي باعث ركود و عقب ماندگي جامعه خواهد شد.