بررسي نقش تصويرسازي سه‌بعدي در برنامه‌‌ريزي سيماي سرزمين

بصري‌سازي سيماي‌‌سرزمين يا همان نمايش سه بعدي پديده‌هاي جهان واقعي مي‌تواند به عنوان زير مجموعه‌اي از زمينه‌هاي گسترده‌تر بصري‌سازي جغرافيايي، براي ايجاد ارتباط بين شرايط، گذشته، حال، آينده و ارايه سناريوهاي جايگزين مورد استفاده قرار گيرد. همچنين قادر است مجموعه داده‌هاي گسترده را به گونه‌اي ارايه دهد كه افراد، بخشي از يك فرآيند تصميم‌گيري تعاملي باشند. اين رويكرد يك نقش ارتباطي مهم در مجموعه‌ي مشاركت و تصميم‌گيري دارد و به عنوان ابزاري براي برنامه‌‌ريزي محيط‌زيستي، راهنمايي جهت اولويت‌بندي سرمايه‌گذاري‌ها و مشوقي جهت اعمال مديريت راهبردي (نسبت به مديريت انفعالي) عمل مي‌‌كند. هدف از ارايه‌ي مقاله‌ي حاضر بيان نقش تصويرسازي سه‌بعدي داده‌هاي مكاني در ارزيابي اثرات بصري و نقش آن به عنوان يك سيستم تصميم‌يار در برنامه‌ريزي‌ها و همچنين يك ابزار مناسب جهت هم‌فكري و مشورت عمومي است. علاوه بر اين نرم‌افزارهاي معرفي شده در اين مقاله مي‌‌تواند با توجه به نوع كاربرد در پروژه‌هاي مختلف مورد استفاده قرارگيرند.