مدل‌سازي مطلوبيت زيستگاه قرقاول خزري (‏Phasianus colchicus persicus‏) در ‏ذخيره‌گاه ‏زيست‌كره ميانكاله

تعيين مطلوبيت زيستگاه و فهم رابطه يك گونه با محيط و انتخاب آن به عنوان محل زندگي، يكي از اركان اصلي مديريت و مرحله كليدي در حفاظت گونه‌هاي حيات وحش است. ذخيره‌گاه زيست‌كره ميانكاله از جمله زيستگاه‌هاي مهم براي گونه قرقاول خزري (Phasianus colchicus persicus) مي‌باشد كه در اين مطالعه، مطلوبيت زيستگاه آن مورد بررسي قرار گرفت. مدل‌سازي مطلوبيت زيستگاه با استفاده از 61 نقطه حضور گونه و متغيرهاي محيطي شامل فاصله از كاربري كشاورزي، دام‌داري‌ها، پاسگاه‌هاي محيط‌باني، منابع آبي، جاده‌ها و شاخص نرمال شده تفاوت پوشش گياهي، توسط الگوريتم بيشينه آنتروپي انجام شد. نتايج نشان داد به ترتيب، نزديكي به منابع آبي، تراكم بالاي پوشش گياهي و نزديكي به پاسگاه‌هاي محيط‌باني، نقش زيادي در مطلوبيت زيستگاه گونه داشت. زيستگاه قرقاول خزري در ذخيره‌گاه زيست‌كره ميانكاله به دليل تخريب زيستگاه‌هاي ساحلي، ايجاد جاده، تبديل به اراضي كشاوررزي، آتش سوزي عمدي و غيرعمدي پوشش گياهي، كاربرد سموم و كودهاي شيميايي در حاشيه بيشه‌زار و مزارع از مطلوبيت بالايي برخوردار نبود، به‌طوري‌كه اين مطلوبيت بسيار محدود و به زيستگاه‌هاي جنوب‌غربي منطقه متمايل بود.