بررسي برخي از شاخص‏هاي زيست‌سنجي، الگوي رشد و اقلام خوراكي ماهي ‏گيش ميگويي ‏‏(‏Alepes djedaba‏) در سواحل مكران

مطالعه حاضر با هدف تعيين شاخص‏هاي زيست سنجي، رابطه طول و وزن، درصد فراواني گروه‌هاي طولي و وزني و شناسايي اقلام خوراكي مصرف شده در ماهي گيش ميگويي (Alepes djedaba) صيد شده از سواحل مكران انجام شد. بدين منظور تعداد 120 قطعه ماهي گيش ميگويي از اسكله‌هاي صيادي رمين، هفت تير و تيس در ساحل مكران واقع در استان سيستان و بلوچستان به‌صورت فصلي از پاييز 1399 تا تابستان 1400 تهيه شد. ماهيان تهيه‌شده حاصل صيد شناورهاي سنتي صيادي بودند. پس از تهيه ماهيان و انتقال به آزمايشگاه مشخصات زيست‌سنجي شامل طول كل و وزن بدن موردسنجش قرار گرفته و  الگوي رشد تعيين شد. در مرحله بعد به‌منظور شناسايي اقلام خوراكي محتويات دستگاه گوارش جداسازي و شناسايي شدند. براساس نتايج ميانگين طول كل و وزن ماهيان به ترتيب 4.68±28.00 سانتي‌متر و 12.00±311.18 گرم به‌دست آمد. مقدار b در رابطه طول- وزن براي تعيين الگوي رشد، اختلاف معني‌داري را با عدد 3 نشان نداد (p 0.05) كه بيانگر رشد ايزومتريك در اين گونه هست. اقلام خوراكي شناسايي‌شده در محتويات معده اين گونه شامل ماهي و سخت‌پوستان بودند. از نتايج به‌دست‌آمده مي توان بيان نمود كه اين گونه گوشتخوار و رشد آن ايزومتريك بوده و در فصول مختلف سال گروه هاي طولي و وزني مختلفي از اين ماهي در ساحل مكران صيد مي شود.