پژوهشي در معماري ونظم هندسي واژگان شعراخوان ثالث (مطالعۀ موردي: آواز چگور، چون سبوي تشنه)

از خصوصيّات مهم شعر، تصرف در زبان است. غرابت زباني، شعر را چون موجودي منحصربه‌فرد مي‌سازد؛ ازاين‌رو شاعر براي اين قصد از تكنيك‌هايي مانند نظم و پيوند واژگان در محور همنشيني كه بنيان آن موسيقي واج است و نيز گزينش واژگان در محور جانشيني، بهره مي‌گيرد. شگردهاي زبان شاعرانه، واژگان را در شعر برجسته مي‌كند و بار معنايي متفاوتي به آن‌ها مي‌بخشد. يكي از روش‌ها براي ساختن زبان شاعرانه استفاده از نظم هندسي واژگان در شعر است كه اخوان ثالث به گواه اشعارش، به نيكي از عهده آن برآمده است. نظم هندسي ومطالعاتي با اين رويكرد در زبان شعر،از هنر معماري وارد زبان وادبيات شده وبه نوعي مطالعه اي بينارشته اي محسوب مي شود.نظم هندسي شعر شامل انسجام واژگان در محور افقي و هماهنگي و يكپارچگي سطور در محور عمودي شعر است. ازاين‌رو در اين مقاله تلاش شده به‌عنوان نمونه با بررسي دو شعر «آواز چگور و چون سبوي تشنه» از اخوان، انسجام و يكپارچگي و نيز نظم هندسي موجود در شعر او نشان داده شود. روش پژوهش به‌صورت مطالعه‌ آثار و منابع (كتابخانه‌اي) و بررسي سند (متن شعرهاي اخوان) و فيش‌برداري و تحليل بوده است. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه اشعار او را مي‌توان از دسته اشعار منسجم، يكپارچه و منظّم خواند.