عنوان مقاله :
بررسي اثربخشي گروه درماني فراتشخيصي يكپارچه نگر بر فراشناخت و فراهيجان هاي مثبت و حساسيت اضطرابي در جانبازان داراي اختلال همبود وابسته به تروما و افسردگي
پديد آورندگان :
ظهرابي ، مجتبي دانشگاه شيراز - دانشكده تربيتي و روان شناسي - گروه روانشناسي باليني , ايماني ، مهدي دانشگاه شيراز - دانشكده تربيتي و روانشناسي - گروه روانشناسي باليني , محمدي ، نورالله دانشگاه شيراز - دانشكده تربيتي و روانشناسي - گروه روانشناسي باليني , گودرزي ، محمدعلي دانشگاه شيراز - دانشكده تربيتي و روانشناسي - گروه روانشناسي باليني
كليدواژه :
تروما , فراشناخت ها و فراهيجانهاي مثبت , حساسيت اضطرابي , گروه درماني فراتشخيصي يكپارچه نگر , افسردگي
چكيده فارسي :
هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي گروه درماني فراتشخيصي يكپارچهنگر بر فراشناختها و فرا هيجانهاي مثبت و حساسيت اضطرابي در جانبازان داراي اختلال همبود وابسته به تروما و افسردگي بود. روش پژوهش نيمه آزمايشي، با طرح پيشآزمون- پسآزمون با گروه كنترل همراه با دورهي پيگيري دو ماهه بود. نمونه شامل 24 نفر كه به روش هدفمند از بين جانبازان اعصاب و روان مراجعه كننده يا بستري در مراكز و بيمارستانهاي وابسته به بنياد شهيد شيراز در سال 1402 انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل گمارده شدند. شركت كنندگان با مقياس-هاي حساسيت اضطرابي ريس و همكاران (1986)، فراشناختها و فرا هيجانهاي مثبت بير و مونتا (2010)، ضربه رويداد- تجديدنظر شده ويز و مارمار (1997)، اختلال استرسپسازضربه ويرايش نظامي، افسردگي بك و همكاران (1996) ارزيابي و دادهها با استفاده از تحليل واريانس با اندازهگيري مكرر به وسيلهي نسخه ۲3 نرمافزار SPSS مورد تجزيهوتحليل قرار گرفت. نتايج حاصل از تحليل نشان داد كه بين گروه آزمايش و گروه كنترل در مرحلهي پيش-آزمون نسبت به پسآزمون و دورهي پيگيري تفاوت معناداري وجود دارد (P 0.05) و تفاوتها از پسآزمون به پيگيري معنادار نيستند (P 0.05 ) به اين معنا كه ثبات درمان در طول زمانحفظ شد..بنابراين مداخلهي درماني بر متغيرهاي پژوهش اثر بخش بوده است.
عنوان نشريه :
روانشناسي نظامي
عنوان نشريه :
روانشناسي نظامي