مقايسه اثربخشي آموزش فرآيند حل مسأله خلاق و آموزش راهبردهاي فراشناختي بر خلاقيت و سرزندگي تحصيلي فرزندان نظاميان

هدف اين پژوهش، مقايسه دو روش درماني آموزش ﺣﻞ ﻣﺴﺄله خلاق و آموزش راهبردهاي فراشناختي بر خلاقيت و سرزندگي تحصيلي به روش نيمه تجربي ﺑﻮد. از جامعه آماري فرزندان نظاميان ساكن در يكي از پايگاه هاي نظامي شهر شيراز در سال تحصيلي 403-1402، 36 نفرآزﻣﻮدﻧﻲ به صورت نمونه گيري هدفمند (ملاك هاي ورود و خروج) انتخاب و در قالب سه گروه 12 نفري (دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل) در فرايند تحقيق شركت نمودند. پرسش نامه هاي خلاقيت (عابدي،1372) و سرزندگي تحصيلي(حسين چاري و دهقاني زاده،1391) وهمچنين بسته هاي آموزشي ﺣﻞ ﻣﺴﺄله خلاق مدل ايساكسنو ترفينگر (1987) و برنامه‏ي آموزشي فراشناخت مدل سكستون (1987) در اجراي تحقيق مورد استفاده قرار گرفت. تحليل كواريانس چند متغيري نشان داد كه در هر دو گروه آزمايش، در نمرات خلاقيت و سرزندگي تحصيلي افزايش معناداري نسبت به گروه كنترل ديده مي شود؛ تاثير روش ﺣﻞ ﻣﺴﺄله خلاق در افزايش خلاقيت بيشتر از روش راهبردهاي فراشناختي بوده است؛ ولي بين دو گروه در افزايش متغيرسرزندگي تحصيلي تفاوت معناداري مشاهده نشده است. بر اين اساس برنامه ريزي در جهت استفاده از هر دو روش، به ويژه روش آموزش ﺣﻞ ﻣﺴﺄله خلاق، نتايج موثرتري در محيط هاي آموزشي به همراه دارد.