عوامل بازدارنده (موانع) توسعه ورزش‌هاي رزمي كاربردي پليس

زمينه و هدف: ارتقاء آمادگي جسماني و رزمي كاركنان انتظامي يكي از مهم‌ترين و مؤثرترين راه‌هاي كمك‌كننده به برقراري نظم و امنيت در جامعه و انجام موفق مأموريت‌هاي محوله است. از اين‌رو، هدف از اين پژوهش شناسايي عوامل بازدارنده توسعه ورزش‌هاي رزمي كاربردي در فرماندهي انتظامي جمهوري اسلامي ايران است.روش‌شناسي: اين پژوهش از نظر هدف كاربردي، از نظر روش اكتشافي و از نظر نوع داده كيفي است. مشاركت‌كنندگان شامل خبرگان ورزش‌هاي رزمي و اعضاي هيئت علمي دانشگاه بـه‌صورت نمونه‌گيري هدف‌مند هستند كه اشباع نظري با 17 مصاحبه انجام شد. ابزار جمع‌آوري اطلاعات در اين پژوهش مصاحبه نيمه‌ساختاريافته است. براي بررسي روايي و پايايي از روش قابليت اعتبار، قابليت انتقال‌پذيري، قابليت اطمينان و تأييدپذيري استفاده شد. در پژوهش حاضر از روش تحليل محتوا و نرم‌افزار مكس‌كيودا، جهت كدگذاري باز، محوري و انتخابي استفاده شد.يافته‌ها: براساس يافته‌هاي پژوهش، از ميان 37 مفهوم فرعي و 7 مفهوم اصلي (ديدگاه و نگرش نامناسب، ضعف تعاملات و ارتباطات، ضعف مديريت و برنامه‌ريزي، عوامل فردي، كمبود بودجه و اعتبارات، كمبود زيرساخت‌ها و امكانات و كمبود منابع انساني)، شناسايي شدند.نتايج: براساس يافته‌هاي اين پژوهش، با برنامه‌ريزي و تمركز بر عوامل بازدارنده توسعه ورزش‌هاي رزمي در فرماندهي انتظامي جمهوري اسلامي ايران مي‌توان شرايطي ايجاد كرد تا به‌گونه‌اي منطقي و اصولي به حل مشكلات اين حوزه و توسعه ورزش‌هاي رزمي در فرماندهي انتظامي پرداخت.