مدل سازي ساختاري - تفسيري امنيت غذايي شهر مشهد با رويكرد حكمروايي خوب

مسئله امنيت غذايي، مسئله‌اي چندوجهي است كه با حوزه‌هاي كشاورزي، اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي، برنامه‌ريزي شهري، جغرافيا، مديريت و سياست در ارتباط است. گسترش شهرنشيني و تغييرات و چالش‌هايي كه پيرو آن در شهرها به وجود مي‌آيد رفع اين مسئله را با دشواري‌هايي روبه‌رو ساخته و اقدامات جزئي يا بخشي صورت گرفته، تأثير چشم‌گيري براي حل آن ندارد. يكي از رويكردهاي مؤثر در مورد تحقق امنيت غذايي، رويكرد حكمروايي خوب است كه در آن بر اساس اصول مشاركت، نظارت دقيق، پايبندي به قانون و همچنين برقراري عدالت و برابري مي‌توان مسئله امنيت غذايي را به شيوه‌اي كارآمد، مديريت كرد. شهر مشهد، به‌واسطه موقعيت خود، داراي ويژگي‌هاي متفاوت اقتصادي، كشاورزي، اجتماعي- جمعيتي، فرهنگي و جغرافيايي است. جمعيت آن از مهاجران، اتباع، زائران، ساكنين شهري و روستايي و گروه‌هاي درآمدي و قوميتي متفاوت تشكيل است. همچنين حدود يك‌سوم جمعيت آن را، ساكنين سكونتگاه‌هاي غيررسمي تشكيل مي‌دهد. به‌واسطه اين ويژگي‌ها مسئله تأمين غذا، در شهر مشهد يك مسئله مهم و البته چندوجهي است. پژوهش حاضر، پژوهشي كيفي و به كمك روش مدل‌سازي ساختاري-تفسيري ISM، صورت گرفته است. بر اين اساس، استفاده ازنظرات كارشناسان و متخصصين براي شناسايي، بومي‌سازي و سطح‌بندي مؤلفه‌هاي مؤثر بر امنيت غذايي شهر مشهد در چارچوب رويكرد حكمروايي خوب، در قالب مصاحبه دلفي صورت گرفت. بر اساس يافته‌هاي پژوهش، مؤلفه‌ها در هشت سطح قرار گرفتند و اثرگذارترين مؤلفه كه در دستگاه دو بعدي ميزان وابستگي- قدرت نفوذ، در ناحيه مستقل قرار دارد، مؤلفه «نظارت كارآمد و دقيق بر فرايند توزيع مواد غذايي» از مؤلفه‌هاي زمينه مديريتي و منطبق بر اصول كارايي و اثربخشي، قانون‌مداري و پاسخگويي از رويكرد حكمروايي خوب است.