ارزيابي اثر پارامتر بارش بر زيستگاه‌هاي جبير (Gazella bennettii) به كمك سري‌هاي زماني داده‌هاي ماهواره‌اي در فلات مركزي ايران در 17 سال اخير

بارندگي مشتمل بر كليه نزولات جوي است. ميزان نزولات جوي در ايران 240 و بارش متوسط در جهان 860 ميلي‌متر است. هدف از پژوهش حاضر، ارزيابي روند تغييرات بارش در محدوده فلات مركزي ايران و محدوده زيستگاه‌هاي جبير با استفاده از داده‌هاي سنجش از دور و سري زماني است. براي ارزيابي بارش از طريق سنجش از دور از تصاوير ‌تي‌آرام‌ام استفاده شد. اهداف اين تصاوير اندازه‌گيري ميزان بارندگي و انرژي مناطق گرمسيري و نيمه گرمسيري جهان است. استفاده از اين داده‌ها براي ارزيابي ميزان بارش مربوط به تصاوير روزانه ماهواره ‌تي‌آرام‌ام در طي سال‌هاي 2002- 2018 است. براي اين منظور از معني‌داري روش‌هاي من‌كندال و همبستگي خطي براي دو پارامتر جمع بارندگي ماهانه و جمع بارندگي سالانه استفاده شد. تحليل‌ها نشان‌دهنده شباهت نتايج اين دو روش معني‌داري است. نتايج نشان داد در محدوده فلات مركزي ايران، افزايش معني‌داري در استان قم مشاهده شد. كاهش معني‌داري براي پارامتر جمع بارندگي سالانه، در استان‌هاي خراسان رضوي و سمنان مشاهده گشت. براي پارامتر جمع بارندگي ماهانه هيچ‌ گونه كاهش معني‌داري مشاهده نشد. در محدوده زيستگاه جبير هيچ‌ گونه معني‌داري اعم از افزايش و يا كاهش براي هر دو پارامتر وجود نداشت. پژوهش‌ها نشان‌دهنده بارش كم و نامنظم در مناطق خشك است كه تحليل‌هاي اين پژوهش نيز تاييدكننده اين مطلب است.