بررسي‌ فيلاريوزيس‌‌ در سگ‌‌‌هاي ‌گله، ‌نگهبان ‌و بي‌صاحب‌ استان ‌ايلام، ايران

زمينه مطالعه: فيلرهاي ‌خوني‌ از انگل‌هاي‌ منتقله‌ توسط‌ بندپايان مي‌باشند، درحالي‌كه حضور گونه‌هاي كولكس ‌‌كه‌‌‌‌‌‌‌ از ناقلين‌ انگل مي‌باشند در ‌استان ايلام‌ گزارش‌ شده است، اما تاكنون‌ مطالعه‌اي ‌‌درمورد آلودگي ‌سگ ‌‌به ‌‌‌‌فيلرهاي ‌خوني ‌‌در اين استان‌‌ انجام ‌نشده‌ است.هدف: مطالعه ‌حاضر به‎منظور بررسي ‌سگ‌ها‌ي استان ازنظر آلودگي به ديروفيلاريا ‌ايميتيس ‌‌‌‌و آكانتوكيلونما ركونديتوم ‌‌‌‌(ديپتالونما ركونديتوم‌‌‌‌)‌‌ ‌انجام ‌شد.روش‎كار: ‌‌‌‌نمونه‌هاي ‌خون‌ از 139 سگ شامل‌ سگ‌‌‌هاي ‌گله (16 نمونه)، سگ‌‌‌هاي‌ نگهبان (20 نمونه) و سگ‌‌‌هاي ‌بي‌صاحب (103 نمونه) در شهرستان‌هاي ‌دهلران،‌‌ دره‌شهر، ايوان، بدره، سيروان، ايلام، سرابله ‌و چوار از استان ‌ايلام جمع‌آوري شدند و ‌با روش‌هاي نات‌ اصلاح‌‌شده‌‌‌‌‌‌‌ و واكنش ‌زنجيره‌اي‌ پليمراز (با استفاده‌‌‌ از‌‌‌‌ 2 جفت ‌پرايمر اختصاصي) به‌‌ترتيب ‌‌‌از‌‌‌‌نظر حضور ميكروفيلر و دناي انگل‌‌‌ها بررسي‌ شدند.نتايج: در يك ‌‌‌‌نمونه ‌خون‌‌‌ از‌ شهرستان ‌سيروان، ميكروفيلرهاي ديروفيلاريا ‌ايميتيس‌‌‌‌ (34 ميكروفيلر‌‌ در 1‌ ميلي‌ليتر خون) با روش‌ نات‌ اصلاح‌شده‌‌‌‌‌‌‌‌‌ تشخيص داده‌ شدند، اما ‌‌‌‌‌‌‌ميكروفيلر‌‌‌هاي آكانتوكيلونما‌ ركونديتوم‌‌‌‌‌‌ در هيچ‌يك ‌‌‌از ‌‌‌‌‌‌‌‌نمونه‌ها مشاهده ‌نشد. نتايج‌‌‌ آز‌‌‌‌مايش‌ مولكولي، 3 ‌‌‌‌نمونه‌ خون آلوده به ديروفيلاريا ‌ايميتيس را نشان داد. در 1 ‌‌‌مورد ‌‌‌از‌ نمونه خون‌هاي دهلران و ‌‌‌‌2 مورد از نمونه‌هاي سيروان با تكثير قطعه‌اي ‌‌‌از ‌‌‌‌لكوس ‌ژني ITS1‌ به‌‌‌‌ طول ‌155 جفت‌باز، حضور دناي ديروفيلاريا ‌ايميتيس تأييد شد. علاوه‌بر‌اين، ‌3 ‌‌‌‌نمونه ‌خون ‌‌‌از ‌‌‌‌شهرستان‌هاي‌ ايلام (2‌‌‌‌ نمونه) و سرابله (1 ‌‌‌‌نمونه)‌‌‌ از‌‌‌‌‌نظر آلودگي ‌به‌‌ آكانتوكيلونما ‌ركونديتوم ‌‌‌‌مثبت‌ شدند و قطعه‌اي از دناي انگل ‌به ‌‌طول155 جفت‌‌باز تكثير ‌شد.نتيجه گيري نهايي: فراواني ‌آلودگي ‌به‌‌ ديروفيلاريا ‌ايميتيس‌‌‌ و آكانتوكيلونما‌ ركونديتوم ‌‌‌‌‌‌در استان‌ ايلام‌ به‌‌‌‌‌ترتيب 2.6 و 3 درصد گزارش شد. شهرستان‌هاي‌ دهلران، سيروان‌ و سرابله ‌‌در مطالعه ‌حاضر ‌‌‌ازنظر آلودگي ‌مثبت‌ بودند. اين‌ مناطق ‌‌از زمستان‌هاي ‌معتدل‌ برخوردار مي‌باشند. مطالعات ‌بيشتر براي ‌بررسي ‌شيوع‌ و شناسايي‌ عوامل‌ خطر مرتبط‌‌ ‌با ديروفيلاريا ‌ايميتيس‌‌‌‌ در تمام ‌مناطق‌‌‌ ايران ‌‌‌‌ضروري ‌به نظر مي‌رسد. اين ‌مطالعات ‌مي‌تواند در توسعه ‌راهكارهاي ‌پيشگيري‌ و كنترل‌‌ در برابر آلودگي ‌به‌‌‌‌ انگل‌‌‌هاي ‌فيلريايي ‌نقش‌ مؤثري‌ داشته ‌‌‌‌‌باشند‌‌‌‌.