ارزيابي آسيب پذيري آب زيرزميني آبخوان دهگلان با استفاده از روش دراستيك، شبكه عصبي موجك و الگوريتم ازدحام مرغ

شرق استان كردستان داراي پتانسيل مناسبي براي ذخيره منابع آب زيرزميني است. اما بدليل افزايش بي رويه در طول سال هاي متمادي و كاهش بارندگي ها حجم ذخاير آبخوان دهگلان واقع در آن كاهش چشم گيري داشته است و دشت دهگلان جزو دشت هاي ممنوعه طبقه بندي شده است. در اين پژوهش به بررسي انتقال و پخش آلودگي در آبخوان دشت دهگلان با استفاده از روش دراستيك پرداخته شد. همچنين جهت مقايسه اين روش با روش هاي هوشمند از روش شبكه عصبي موجك و الگوريتم ازدحام مرغ استفاده گرديد. روش دراستيك يكي از روش هاي هم پوشاني است كه با هفت پارامتر اصلي مؤثر شامل عمق آب زيرزميني، تغذيه خالص، محيط خاك، توپوگرافي، محيط غيراشباع و هدايت هيدروليكي نقشه ي حساسيت تهيه مي شود. در روش هاي هوشمند پارامترهاي دراستيك به عنوان ورودي و شاخص دراستيك به عنوان خروجي به مدل ها معرفي گرديد. براي اين منظور هفت لايه رستري با مقياس 1:25000 در محيط GIS تهيه شد و بعد از رتبه دهي و وزن دهي شاخص دراستيك بين 71 تا 153 به دست آمد. نتايج اجراي مدل شبكه عصبي موجك و الگوريتم ازدحام مرغ به چهار بخش تقسيم بندي شد، براساس نتايج مشاهده گرديد كه نقشه هاي آسيب پذيري نشان داد كه بخش هاي شمال آبخوان داراي پتانسيل آلودگي متوسط و زيادي است و بايستي محافظت بيش تري از اين مناطق صورت گيرد. با توجه به معيارهاي ارزيابي نقشه آسيب پذيري بدست آمده با شبكه عصبي موجك نسبت به الگوريتم ازدحام مرغ عملكرد بهتري داشته است. بطوريكه براساس معيارهاي ارزيابي شاخص دراستيك در شبكه عصبي موجك به ترتيب در بخش هاي غربي، جنوبي، شرقي و مركزي (R^2=0.98 و 0.82RMSE=)، (R^2=0.8 و 1.51RMSE=)، (R^2=0.96 و 0.69RMSE=) و (R^2=0.92 و 1.2RMSE=) بدست آمد. همچنين در الگوريتم ازدحام مرغ معيارهاي ارزيابي به ترتيب در بخش هاي غربي، جنوبي، شرقي و مركزي (R^2=0.8 و 4.51RMSE=)، (R^2=0.88 و 5.38RMSE=)، (R^2=0.66 و 4.31RMSE=) و (R^2=0.84 و 6.01RMSE=) بدست آمد. توزيع نيترات با شاخص آسيب پذيري در حالت بهينه، نتايج بهتري را در پيش بيني مناطق آلوده داشته است.