ارائۀ روش جديد براي خوشه ‌بندي شبكه‌هاي توزيع با هدف افزايش عملكرد شبكه به منظور تأمين بار در حالت رخداد حادثه و مدل ‏سازي عدم قطعيت بر پايۀ توابع فازي

به منظور افزايش تاب‌آوري سيستم توزيع، به رويه‌هايي براي برنامه‌ريزي و بهره‌برداري سيستم توزيع نياز است تا در زمان نرمال و حادثه، شبكه بارهايي بيشتر را تأمين كند؛ به‌ طوري كه با رويكرد سلولي در برنامه‌ريزي شبكۀ توزيع با توجه به توليد و مصرف، سلول‌بندي شبكه براي تأمين بارهاي بيشتر را مي‌توان مدنظر قرار داد؛ بنابراين، شناسايي سلول‌هاي انرژي و مرز سلول‌هاي انرژي چالشي در موضوع برنامه‌ريزي است. در اين مقاله، به منظور دست‏يابي و شناسايي بيشترين تعداد سلول‌هاي انرژي و مرز بين سلول‌هاي انرژي سيستم توزيع در دو حالت نرمال و حادثه، از مقادير ويژه و بردار ويژۀ ماتريس لاپلاسين گراف شبكۀ توزيع با تابع چندهدفۀ تاب‌آوري استفاده شده است. تابع چندهدفه شامل ميزان بارهاي تأمين‏شده و بارهاي تأمين‏نشده (عملكرد شبكه) در حالت نرمال يا حادثه با توجه به پيش‌بيني ميزان توليد منابع انرژي و نيز بارهاي شبكه بر پايۀ مدل‌سازي فازي است. به منظور نمايش كارايي روش پيشنهادي سيستم مورد مطالعه، 69 و 118 باسه در نظر گرفته شده‏اند كه نتايج عملكرد روش پيشنهادي را اثبات مي‌كنند.