اثر فناوري اطلاعات و ارتباطات بر كيفيت محيط‌زيست با تاكيد بر نظريه پناهگاه آلودگي در كشورهاي عضو اوپك

امروزه دانش و فناوري با زندگي بشر عجين شده است و انتظار براين است كه پيشرفت تكنولوژي و ميزان نقش آفريني آن در زندگي روزمره بشر، موجب كاهش آلودگي ‌شود. سرمايه گذاري مستقيم خارجي (FDI)  به عنوان يكي از عوامل محرك رشد اقتصادي، باعث تخريب محيط زيست در اكثر كشورهاي ميزبان شده است (فرضيه پناهگاه آلودگي). با توجه به اهميت كيفيت محيط زيست و درهم‏آميختگي زندگي بشر با فناوري اطلاعات و ارتباطات (ICT)، اين مطالعه جهت بررسي تأثير فناوري اطلاعات و ارتباطات و FDI بر انتشار دي‏اكسيد كربن (CO2) به عنوان شاخصي براي كيفيت محيط زيست در كشورهاي عضو اوپك طي دوره ۲۰19 - ۲۰08 با روش گشتاورهاي تعميم‏يافته انجام گرفته‌ است. نتايج برآورد بيانگر وجود رابطهU  بين فناوري اطلاعات و ارتباطات و انتشار دي‏اكسيد كربن است. هم‏چنين تاييدي بر فرضيه آلودگي زيست محيطي سرمايه‏گذاري خارجي براي كشورهاي ميزبان است. با توجه به شكل‏گيري دهكده جهاني، انتظار براين است كه دولت‏ها به عنوان حامي سلامت جامعه، با اعمال قوانين مدافع توليد پاك و نظارت دقيق برآن، سرمايه‏گذاري خارجي را به سمت استفاده از انرژي پاك و دوستدار محيط زيست هدايت كنند.