مروري بر فناوري‌هاي چاپ زيستي سه‌بعدي در بازسازي بافت غضروفي بيني انسان

زمينه نقايص مختلف بيني بنا‌بر علل مادرزادي يا سوانح، تقاضاي زيادي را براي عمل‌هاي بازسازي بيني ايجاد كرده‌اند. عيوب بيني علاوه‌بر نقص عملكردي به‌عنوان يك نقص زيبايي نيز شناخته مي‌شود، چرا‌كه شكل بيني از بارزترين ويژگي‌هايي است كه چهره انسان را مشخص مي‌كند. با‌اين‌حال، روش‌هاي معمول بازسازي به دليل محدوديت‌ها قادر به پاسخ‌گويي نيستند. هدف اين مطالعه با هدف بررسي توانايي روش‌هاي مختلف چاپ زيستي سه‌بعدي در‌زمينه رفع عيوب ناحيه بيني انجام شده ‌است.روش‌ها در اين مطالعه مروري از مقالات موجود در پايگاه‌هاي اطلاعاتي ساينس دايركت، اشپرينگر، وايلي، كمبريج، دي گرويتر و گوگل‌اسكالر استفاده شده‌است. جست‌وجو با استفاده از كليدواژه‌هاي tissue engineering ،nasal cartilage ،3D bioprinting و bioink materials و با محدوديت زماني 4 سال اخير انجام شد. از بين 300 مقاله يافت‌شده، در‌نهايت 159 مقاله بررسي شد.يافته‌ها چاپ زيستي با داشتن پتانسيل منحصربه‌فرد در‌زمينه ترميم و بازسازي بافت غضروفي بيني، مي‌تواند روشي مناسب براي برطرف كردن اين نواقص باشد. هيدروژل‌ها با توانايي بارگذاري مواد مختلف ضمن ايجاد تخلخل و همچنين قابليت جذب آب و محصور كردن سلول‌ها به گزينه‌اي عالي براي تقليد ريزمحيط بافت ميزبان بدل شده‌اند. از سوي ديگر، كندروسيت‌هاي اتولوگ و سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي اصلي‌ترين منابع سلولي براي مهندسي بافت غضروف بيني هستند.نتيجه‌گيري نتايج اين تحقيق نشان داده كه فناوري چاپ زيستي توانسته است بافت ميزبان غضروف را به‌صورت ايمپلنت‌هايي قابل‌كاشت در جراحي تا حد قابل‌قبولي از‌لحاظ مورفولوژيكي، بيوشيميايي و مكانيكي تقليد كند. استفاده از چاپ زيستي در سطح باليني محدود است، اما چشم‌انداز اين فناوري از آن جهت اميدواركننده است كه مي‌تواند با هزينه پايين، دقت منحصربه‌فرد و شخصي‌سازي، معايب و نقايص بيني را برطرف كند.