مقايسه كارايي فني و زيست محيطي نيروگاه هاي منتخب و تعيين قيمت رمزي

هدف اين مطالعه مقايسه كارايي فني و زيست محيطي در نيروگاه هاي منتخب حرارتي كشور طي سال هاي 97 -1389 به روش تحليل پوششي داده ها است. نتايج حاصل از كاربرد روش تحليل پوششي داده‌ها در تعيين كارايي فني نشان مي‌دهد كه ميانگين كارايي فني نيروگاه‌هاي تحت بررسي بين 9/71 و 8/87 درصد بوده است. بررسي ميانگين زيست كارايي اين نيروگاه‌ها طي اين دوره نشان مي‌دهد كه اين كارايي بين 71 و 8/83 درصد بوده است. طي دوره موردبررسي نيروگاه ري همواره داراي كمترين كارايي فني و زيست كارايي بوده است. ناكارايي اين نيروگاه ناشي از ناكارايي مديريتي و مقياس به‌صورت توأمان بوده است. نتايج نشان مي‌دهد كه كارايي فني در سال 1390 و زيست كارايي در سال 1395 به دلايل متعدد ازجمله ناكارايي مديريتي يا ناكارايي مقياس يا هر دو ناكارايي به‌صورت توأمان كاهش يافته است. ميزان انتشار دي اكسيد كربن در سال 1392 از ساير سال‌هاي موردبررسي بيشتر بوده كه اين امر ناشي از كاهش مصرف گاز طبيعي بوده است. همچنين ميزان انتشار دي اكسيد گوگرد طي سال‌هاي 92-1390 به دليل مصرف بالاي نفت كوره و نفت گاز بيش از ساير سال‌ها بوده كه اين شيوه مصرف سوخت، موجب كاهش زيست كارايي نيروگاه‌ها در سال 1392 گرديده است. همچتين نتايج مويد آن است بر اساس سه سناريو تعريف شده، قيمت‌هاي رمزي در سناريوهاي مختلف به ترتيب 982، 827 و 780 ريال برآورد شده است. بر اساس نتايج حاصله مي‌توان گفت كه قيمت‌گذاري بر اساس هزينه نهايي، صنعت را با كسري مواجه ساخته است بعبارتي ديگر در شرايط روش قيمت‌گذاري هزينه نهايي، بازدهي كافي فراهم نمي شود، و بر اين مبنا قيمت‌گذاري رمزي مي‌تواند يك شيوه قيمت‌گذاري مطرح در اين زمينه باشد.