شناسايي عوامل بازدارنده پياده سازي مديريت منابع انساني پايدار (مورد كاوي: سازمان بورس و اوراق بهادار، بورس انرژي و بورس كالاي ايران)

مديريت منابع انساني پايدار، به عنوان يك پارادايم جديد، جزو مهم ترين روندهاي مطالعاتي مديريت منابع انساني در سال هاي اخير بوده است. پايداري منابع انساني شامل پايداري در سه حوزه اقتصادي، اجتماعي و زيست محيطي است. بررسي هاي انجام شده حاكي است مديريت منابع انساني پايدار در سازمان بورس و اوراق بهادار، شركت بورس كالا و بورس انرژي ايران به عنوان سه سازمان بورسي فعال در بازار سرمايه، هنوز به مرحله پياده سازي و اجرا نرسيده و با موانعي روبه رو است؛ لذا اين پژوهش با تمركز بر بُعد اجتماعي، عوامل بازدارنده پياده سازي اين پارادايم را به عنوان يك راهنماي عمل براي رفع موانع و نيل به پايداري منابع انساني در سازمان هاي موردمطالعه، مورد شناسايي و تجزيه و تحليل قرار داده است. اين پژوهش، رويكردي كيفي داشته و با روش تحليل مضمون(تحليل تم) انجام شده است. داده ها از طريق انجام 16 مصاحبه نيمه ساختاريافته از خبرگان منابع انساني و مديريت مالي در اين سازمان ها جمع آوري شده‌اند.در پايان، از ميان 90 مفهوم كليدي، 5 مضمون اصلي و 20 مضمون فرعي استخراج شده و تجزيه و تحليل مضامين نيز باتوجه به شرايط و زمينه سازمان هاي موردمطالعه ارائه شده اند.نتايج اين پژوهش نشان داد كه نگرش و سبك مديران در سازمان هاي مورد مطالعه، نقش بسيار مهمي در بازدارندگي پياده سازي مديريت منابع انساني پايدار ايفا مي كند. هم چنين ساير عوامل بازدارنده نهادي، فرهنگي و محيطي اعم از سياست هاي حاكميتي، فرهنگ عمومي و هم چنين فضاي بازار سرمايه نيز در اين زمينه تاثيرگذار بودند كه مورد تحليل و بررسي قرار گرفتند.