تبيين انگيزه‌هاي جنگ‌ هاي صليبي متأخر بر مبناي دو صلح‌ نامه بيبرس و قلاوون مملوكي با صليبيان (شهسواران مهمان ‌نواز)

در نيمه ي دوم سده هفتم هجري، سلسله جنگ‌هاي مماليك مصر برضدّ آخرين حاكمان صليبي شام به شكست‌هاي صليبيان و برچيده شدن بيشتر پايگاه‌هاي آنان از شام انجاميد؛ طي اين جنگ ها، دو صلح نامه‌ ميان طرفين منعقد شد. تحليل انگيزه‌هاي اين دوره از جنگ‌هاي صليبي برمبناي اين دو صلح نامه مسأله اصلي اين پژوهش است. اين صلح نامه ها ميان دو سلطان مملوك يعني َبيبَرس (حك: 658- 676ق) و قَلاوون (حك: 678- 689ق) با دسته‌اي از صليبيان موسوم به شهسواران مهمان‌نواز يا بيت الاسبتاريه بوده است و متن آن ها در نهايه الأرب نويري (677 – 732ق) و صبح الأعشي قلقشندي (756-791ق) آمده است. روش اين پژوهش تاريخي– تحليلي است و شيوه آن كتابخانه اي يعني مراجعه به متن صلح نامه ها در اين دو منبع و بهره مندي از ساير منابع مرتبط تاريخي و نيز پژوهش هاي اين حوزه است. اين پژوهش نشان داده است كه برخلاف دوره اول جنگ هاي صليبي كه انگيزه‌هاي اروپاييان به عنوان آغازگران جنگ، ديني (مسيحي) روايت شده است، در دوره متأخر، انگيزه‌ها عمدتاً اقتصادي (تجارت)، توسعه طلبي ارضي و تلاش براي حفظ اقتدار سياسي- نظامي بوده است.