تجويز مكرر ليپوپلي ساكاريد باكتريايي مدل مناسبي از نقص يادگيري و حافظه در موش صحرايي ايجاد مي كند

زمينه و هدف: التهاب سيستم عصبي مركزي به صورت غيرمستقيم، حافظه و شناخت را تحت تاثير قرار مي‌دهد. ليپوپلي‌ساكاريد lipopolysaccharide (LPS) باكتريايي به عنوان يكي از عوامل مهم ايجاد التهاب توسط پژوهشگران براي مدل‌سازي و مطالعات نقص حافظه همچون آلزايمر مورد استفاده قرار مي‌گيرد. انتخاب يك الگوي مناسب براي تيمار و ايجاد مدل مهم است، از اينرو مطالعه پيش‌رو به مقايسه دو الگوي متفاوت از نحوه تجويز ليپوپلي‌ساكاريد پرداخته است. روش‌ ها: موش‌هاي صحرايي در سه گروه اصلي شاهد، تك‌دوز كه 10 ميكروگرم ليپوپلي‌ساكاريد براي يكبار به ‌داخل هيپوكامپ دريافت كرده بودند و چنددوز كه 5 ميكروگرم ليپوپلي‌ساكاريد طي سه روز بداخل هيپوكامپ آن ها تزريق شده بود، مورد مطالعه قرار گرفتند. از دستگاه استريوتاكسي براي تزريق درون هيپوكامپي استفاده شد. عملكرد رفتاري گروه ‌هاي مختلف در آزمون‌هاي ماز آبي موريس و شاتل باكس مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌ها: آزمون ماز آبي موريس نشان داد كه تجويز مكرر ليپوپلي‌ساكاريد با دوز كمتر باعث تاخير در يافتن سكوي پنهان در زمان يادگيري مي ‌شود. در آزمون حافظه، حيوانات دريافت ‌كننده دوز مكرر ليپوپلي‌ساكاريد زمان كمتري را نسبت به گروه شاهد يا تك دوز، در ربع دايره هدف سپري كردند (P 0/05).همچنين در آزمون شاتل باكس تجويز چندگانه ليپوپلي‌ساكاريد باعث كاهش زمان تاخير در وارد شدن به اتاقك تاريك و افزايش زمان ماندن در اتاقك تاريك نسبت به گروه شاهد يا تك دوز شد (P 0/05).نتيجه‌گيري: مطالعه حاضر نشان مي‌دهد استفاده از  دوز چندگانه ليپوپلي ‌ساكاريد در مقايسه با يك دوز آن، مي‌تواند روش مناسب‌تري براي ايجاد مدل موشي نقص يادگيري و حافظه باشد.