طراحي برنامه راهبردي توسعه مناطق شهري(نمونه موردي: منطقه 4 شهر اصفهان)

مقدمه: با كنار رفتن رهيافت ساده جامع از دانش برنامه‌ريزي، رهيافت عقلاني جامع به رهيافت ساده جامع ترجيح داده شد. برنامه‌هاي جامع عقلاني با تأكيد بر مدل تصميم‌گيري عقلاني، زمينه حضور نگرش راهبردي را فراهم نمودند. در نظام برنامه‌ريزي ايران عدم تحقق كامل برنامه‌هاي جامع تهيه شده و موفقيت اندك در دست‌يابي به اهداف سبب گشت تا دستوركار جديدي براي برنامه‌ريزي تحت عنوان برنامه‌هاي راهبردي تعيين گردد.هدف: هدف اين پژوهش طراحي برنامه راهبردي منطقه 4 شهر اصفهان مي‌باشد.روش شناسي: جهت دستيابي به اهداف، از روش استنتاج اهداف از مشكلات در بيانيه اهداف، روش تقابل و تعامل عوامل دروني و بيروني در بيانيه راهبردها و روش تحليل عرصه‌هاي تصميم‌گيري مرتبط(تكنيك آيدا) و فرآيند اختيار راهبردي در دستيابي به برنامه شهري استفاده شده است.قلمرو جغرافيايي پژوهش: قلمرو جغرافيايي اين پژوهش منطقه 4 شهر اصفهان مي​باشد.يافته ها و بحث: پس از انجام مطالعات نظري، تدوين بيانيه اهداف بر پايه مشكلات و راهبردهاي عنوان شده در اسناد فرادست و تدوين عرصه‌هاي تصميم‌گيري بر مبناي بيانيه اهداف و تعيين ناسازگاري ميان آن‌ها، توليد سناريوهاي مطابق با سازگاري و ناسازگاري عرصه‌هاي تصميم‌گيري، معرفي سناريوهاي برتر، توليد سياست‌هاي مرتبط با عرصه‌هاي تصميم‌گيري بر پايه اهداف و راهبردها، تعيين ناسازگاري ميان اختيارهاي تصميم‌گيري در هر يك از سناريوهاي منتخب و تشكيل ماتريس سياست‌گذاري صورت مي​پذيرد.نتيجه گيري: راهكارهاي بهسازي و نوسازي، افزايش سطح و سرانه برخي كاربري‌ها، اعطاي تسهيلات تشويقي مشاركتي، گسترش حمل و نقل شهري، تثبيت توسعه افقي و گسترش توسعه عمودي و تدوين مقررات مديريت شهري مي‌تواند در دستيابي به هدف كارساز باشد.