بررسي تطبيقي سياست هاي مسكن در ايران با كشورهاي منتخب

مقدمه:  دسترسي به مسكن مطلوب و مناسب مستلزم تبيين سياست هاي مرتبط توسط سياستگذاران و برنامه ريزان مي باشد، ارزيابي هاي انجام شده در حوزه مسكن مبين، اتخاذ سياست هاي مختلف و بعضا متناقض در حوزه ساخت مسكن توسط دولت مردان در برهه هاي مختلف بوده است، لازمه تدوين سياست مناسب ارزيابي سياست هاي موفق كشورهاي در حال توسعه و توسعه يافته مي باشد.هدف:  هدف اصلي اين پژوهش ارزيابي تطبيقي سياست هاي داخلي و خارجي و تدوين چارچوب هاي لازم براي تحقق سياست مطلوب مي باشد. بر همين اساس در گام اول سياست‌هاي تأمين مسكن در ادوار گذشته مورد ارزيابي قرارگرفته و نقاط قوت و ضعف آن مشخص‌ خواهد شد. در گام بعدي سياست‌هاي تأمين مسكن در كشورهاي منتخب متناسب با وضعيت ايران موردبررسي و ارزيابي قرارگرفته و در مرحله آخر ضمن ارزيابي سياست‌هاي داخلي و استخراج معيارهاي سياست‌هاي موفق كشورهاي منتخب، اقدام به تدوين معيارهاي مناسب سياست هاي تأمين مسكن متناسب با وضع موجود در قالب پيشنهادات سازنده خواهد شد.روش شناسي:  روش اين پژوهش اسنادي مبتني بر تجارب موفق كشورها در حوزه سياستگذاري و تطبيق آن با سياست هاي موجود در ايران مي باشد.قلمرو جغرافيايي پژوهش:  در اين پژوهش قلمرو جغرافياي علاوه بر كشور ايران، كشورهاي توسعه يافته و در حال توسعه ي مي باشد كه سياست هاي تبيين شده توانسته معضل تامين مسكن را مرتفع نمايد و اين كشورها بر اساس سياست هاي حمايتي و اعتباري انتخاب شدند.يافته ها و بحث:  بر اساس ارزيابي هاي صورت گرفته يكي ديگر از مهم‌ترين موانع اجرايي اين برنامه‌ها در كشور، نحوه تأمين اعتبارات لازم براي ساخت مسكن است كه در كشورهاي منتخب توجه به رويكردهاي مختلف جذب سرمايه همچون اعتبارات بانكي و بخش خصوصي، تسهيلات دولتي و آورده‌هاي مردمي، كمك‌هاي بين‌المللي و سرمايه‌گذاران متقاضي در آن كشورها صورت مي گيرد.نتيجه گيري: نبود شفافيت در اجراي برنامه ها، عدم تطابق سياست ها با وضعيت فرهنگي اجتماعي نواحي مختلف و عدم آينده نگري از مهمترين چالش هاي نظام سياستگذاري در حوزه مسكن مي باشد كه لازمه آن توجه به چالش هاي فرهنگي و اجتماعي، بهره مندي از الگوهاي تأمين اعتبار كشورهاي مختلف، مكانيابي مطلوب براي ساخت مسكن و تدوين چارچوب همكاري براي ساخت مسكن متناسب با نياز جوامع محلي مي باشد.