بررسي وضعيت موجود ماهيت عناصر ده‌گانه برنامه درسي دروس معارف اسلامي

هدف: هدف پژوهش بررسي وضعيت موجود ماهيت عناصر ده‌گانه برنامه درسي معارف اسلامي از ديدگاه دانشجويان و استادان دروس معارف اسلامي بود. روش: رويكرد پژوهش كمي بود. پژوهش ازلحاظ هدف كاربردي و ازلحاظ روش توصيفي از نوع پيمايشي بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه دانشجويان نيمسال هشتم مقطع كارشناسي دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالي كشور و استادان دروس معارف اسلامي بودند. حجم نمونه دانشجويان بر اساس روش نمونه‌گيري طبقه‌اي و جدول برآورد حجم نمونه كرجسي و مورگان با اعمال ضريب يك و نيم 535 نفر و حجم نمونه استادان 214 نفر بودند. ابزار اندازه‌گيري دو پرسشنامه محقق ساخته دانشجويان و اساتيد بود. براي محاسبه روايي محتوايي ابزارها از روش CVR يا ضريب لاوشه استفاده شد و ميزان روايي ابزارها به ترتيب 0.89 و 0.78 محاسبه شد و براي محاسبه پايايي ابزارها از آزمون الفاي كرونباخ استفاده شد و ميزان پايايي ابزارها به ترتيب 0.86 و 0.81 محاسبه شد. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از شاخص‌هاي آمار توصيفي شامل فراواني، درصد، ميانگين و انحراف معيار و آزمون نرمال بودن توزيع داده‌ها (كالموگروف-اسميرونف) و آزمون t تك گروهي استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد از ديدگاه دانشجويان و استادان وضعيت موجود ماهيت عناصر ده‌گانه برنامه درسي پايين‌تر از حد متوسط و در حد خيلي ضعيف بود. نتيجه‌گيري: با شناسايي وضعيت موجود همه عناصر برنامه درسي ضمن به دست آوردن تصويري واقع‌بينانه از گذشته و حال، مي‌توان وضعيت مطلوب عناصر برنامه درسي را در آينده ترسيم نمود.