دلايل عدم استقرار نظام حكمراني مبتني بر مباني دانشگاه اسلامي در نظام آموزش عالي كشور

هدف: پژوهش حاضر با هدف شناسايي دلايل عدم استقرار نظام حمكراني مبتني بر مباني دانشگاه اسلامي در نظام آموزش عالي كشور انجام شد. روش: رويكرد پژوهش حاضر كيفي كه از راهبرد پديدارشناسي توصيفي استفاده شد. مشاركت‌كنندگان در پژوهش شامل خبرگان دانشگاهي و پژوهشگاهي با سوابق انجام پژوهش‌هاي حوزه دانشگاه اسلامي بودند كه با استفاده از روش هدفمند از نوع گلوله برفي و با در نظر گرفتن اشباع نظري در يافته‌ها تعداد 14 نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش حاضر مصاحبه نيمه ساختار يافته بود كه به روش كدگذاري تحليل شد. يافته‌ها: دلايل عدم استقرار نظام حمكراني مبتني بر مباني دانشگاه اسلامي در نظام آموزش عالي كشور ايران 5 مقوله عدم وجود الگوي مديريتي مبتني بر سند دانشگاه اسلامي در نظام آموزش عالي، كم‌توجهي در تربيت حكمرانان و مديران مبتني بر شاخص‌ها و ويژگي‌هاي دانشگاه اسلامي، غلبه مديريت سياسي بر مديريت اسلامي و علمي در نظام آموزش عالي، عدم باور و همراهي عمده بدنه علمي و كارشناسي وزارت علوم، دانشگاه‌ها، مراكز و موسسات آموزش عالي در استقرار و مديريت دانشگاه اسلامي و ملتزم نبودن مديران و رؤساي نظام آموزش عالي كشور به مسئوليت‌پذيري و پاسخگويي در خصوص مديريت مبتني بر دانشگاه اسلامي تقسيم‌بندي شدند. نتيجه گيري: با عنايت به يافته هاي پژوهش، به منظور استقرار حكمراني و مديريت اسلامي مبتني بر مباني دانشگاه اسلامي در نظام آموزش عالي كشور، ايجاد ساختارهاي پاسخگو و منعطف در دانشگاهها، متناسب با نيازهاي جامعۀ اسلامي توصيه مي شود.