ارزيابي اثرات زيست‌محيطي توسعه طبيعت‌گردي بر تالاب تياب

گردشگر ي گرچه ابزاري برا ي درآمد ملي و يكي از اركان توسعه پايدار است، آثار منفي نيز در پي دارد.پژوهش حاضر با هدف ارزيابي آثار زيست‌محيطي گردشگري، تالاب ميناب-تياب واقع در استان هرمزگان را موردمطالعه قرار داده است. با استفاده از روش اصلاح‌شده ماتريس ارزيابي سريع و مدل توسعه پايدار، چهار محيط فيزيكي‌ شيميايي، اكولوژيكي ‌بيولوژيكي، اجتماعي ‌فرهنگي و اقتصادي ‌عملكردي تالاب، مورد ارزيابي قرار گرفت. بر اساس يافته‌ها، توسعه طبيعت‌گردي بر محيط فيزيكي‌شيميايي تغييرات منفي ناچيز، بر محيط بيولوژيكي‌اكولوژيكي، تغييرات و اثرات منفي كم و بر دو محيط اجتماعي‌فرهنگي و اقتصادي‌عملكردي اثرات و تغييرات مثبت مشخص را به همراه خواهد داشت. محيط‌هاي فيزيكي‌شيميايي و بيولوژيكي‌اكولوژيكي، به ترتيب با امتياز 488/. و 454/.، پايداري ضعيفي را دارا بوده و در مقابل محيط‌هاي اجتماعي‌فرهنگي و اقتصادي‌عملكردي با امتياز 815/. و 793/.، در سطح خيلي قوياً پايدار قرار دارند. طبيعت‌گردي ازيك‌طرف بر مؤلفه‌هاي فرهنگي‌اجتماعي و اقتصادي‌عملكردي اثرگذاري مثبت، در دامنه سود عالي به همراه دارد و از طرف ديگر اثرگذاري منفي آن بر مؤلفه‌هاي فيزيكي‌شيميايي و بيولوژيكي‌اكولوژيكي، ناچيز و متوسط است. با به كارگيري يك برنامه مدون، لازم است ضمن كاهش اثرگذار ي منفي گردشگري بر محيط هاي طبيعي، از مزيت هاي آن در بخش اجتماعي فرهنگي و اقتصاد ي بهره مند شد.