پارامترهاي بيوشيميايي Artemia franciscana تغذيه شده با ريز جلبك‌هاي Isochrysis galbana و Tetraselmis suecica كشت داده شده با منابع مختلف كربوهيدرات

در اين مطالعه پارامترهاي بيوشيميايي franciscana Artemia تغذيه شده با ريزجلبك هاي  Isochrysis galbanaو Tetraselmis suecica  كشت داده شده با منابع مختلف كربوهيدرات بررسي گرديد. از قندهاي گلوكز، ساكاروز و فروكتوز به عنوان منابع مختلف كربني استفاده شد. كشت آرتمياها در شرايط استاندارد، در 24 مخزن مدور پلي اتيليني (8 تيمار و سه تكرار) با حجم 300 ليتر و تراكم هزار ناپلي به ازاي هر ليتر آب انجام گرديد. طول دوره پرورش 30 روز بود. نتايج نشان داد بين تيمارهاي مختلف، ريزجلبك هاي كشت داده با منابع مختلف كربوهيدراتي از نظر پارامترهاي بيوشيميايي اختلاف معني دار وجودداشت (0.05 p)، و بين تيمارها ريز جلبك تتراسليمس كشت داده شده با ساكاروز از نظر ميزان پروتئين ، چربي ، خاكستر و كربوهيدرات اختلاف معني داري با ساير تيمارها نشان داد (0.05 p). در ريزجلبك ايزوكرايسيس نيز منابع ساكارز و فروكتوز باعث بيشترين ميزان پروتئين شدند (0.05 p). آناليز مقادير بيوشيميايي در آرتمياي تغذيه شده با دو گروه ريزجلبك نشان داد بين تيمارهاي مختلف اختلاف معني داري وجود دارد (0.05 p) ؛ و بين تيمارها، آرتمياي تغذيه شده با ريزجلبك هاي تتراسلميس و نيز ايزوكرايسيس كشت داده شده با ساكاروز نسبت به ساير تيمارها وضعيت مطلوبتري را نشان داد. بنابراين مي توان نتيجه گرفت مقادير پارامترهاي بيوشيميايي آرتمياهاي تغذيه شده در وهله اول به نوع جلبك و در مرحله دوم به منبع تغذيه اي جلبك ها مرتبط مي باشد. لذا استفاده از هر دو گونه جلبكي مورد مطالعه رشد يافته در منابع مختلف كربوهيدراتي مي تواند موجب بالا رفتن ارزش غذايي آرتميا گردد؛ اما در مجموع تيمار تتراسلميس حاوي قند ساكارز بالاترين ارزش غذايي را در مقايسه با ساير تيمارها در آرتميا موجب گرديد.