تأثير نمره بدني و برخي از فاكتورهاي مديريتي بر بروز برخي از ناهنجاري هاي متابوليكي گاوهاي هلشتاين

مقدمه: اين پژوهش براي ارزيابي نمره وضعيت بدني در دوره خشكي و زمان گوساله زايي بر بروز ناهنجاري هاي متابوليكي گاوهاي هلشتاين استان اصفهان انجام شد. تعداد 5138 ركورد از زايش هاي مختلف از سال 1395 استخراج شد. داده ها شامل شماره دام، سال زايش، ماه زايش، اسكور زمان زايش، طول دوره خشكي، طول دوره آبستني، وزن تولد گوساله، جنس گوساله، تعداد گوساله هاي متولد شده در هر زايش، جفت ماندگي، سخت زايي، مرده زايي و متريت بود. به منظور يكنواختي، داده ها در كلاس هاي مختلف طبقه بندي شدند. داده هاي به دست آمده با استفاده از نرم افزار SAS با رويه GLIMMIX تجزيه شدند. نتايج نشان داد كه ميزان تغيير نمره وضعيت بدني بر بروز ناهنجاري هاي متابوليكي (جفت‌ماندگي، سخت‌زايي، مرده زايي و متريت) معني‌دار نبود (0/05≤P). تأثير شكم زايش بر جفت ماندگي، سخت زايي،  مرده زايي و متريت معني دار بود (0/01≥P). تأثير وزن تولد گوساله بر جفت ماندگي (وزن هاي كم تر از 35 كيلوگرم و بالاتر از 46 كيلوگرم)، سخت زايي و مرده زايي (گوساله هاي با وزن 46 كيلوگرم) و متريت معني دار بود (0/01≥P). طول دوره خشكي بر بروز جفت ماندگي (در طول دوره خشكي كم تر از 45 روز و دوره خشكي 61 تا 100 روز به بالا با دوره 46 تا 60 روز)، سخت زايي (افزايش طول دوره خشكي از 60 به 100 روز) و متريت (در طول دوره خشكي كم تر از 45 روز و دوره خشكي 61 تا 100 روز به بالا  با دوره 46 تا 60 روز) اثر معني داري داشت (0/01≥P). اثر طول دوره آبستني بر جفت ماندگي معني دار (0/01≥P) اما بر بروز مرده‌زايي معني‌دار نبود (0/05≤P). فصل زايش بر بروز جفت‌ماندگي و متريت اثر معني دار داشت (0/01≥P). بحث و نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه ميزان تغيير نمره وضعيت بدني بر بروز ناهنجاري هاي متابوليكي (جفت ماندگي، سخت زايي، مرده زايي و متريت) معني دار نيست.