بررسي تاثير تخليه پساب تاسيسات آب شيرين كن بر تجمع فلز سنگين مس (Cu) و ارزيابي ريسك بوم شناختي آن در رسوبات ساحلي خليج فارس ( مطالعه موردي: شهرستان بوشهر)

مقدمه : تخليه‌هاي شيميايي و تغليظ شده شورابه‌هاي تاسيسات آب شيرين كن‌ به محيط زيست دريايي مي‌تواند موجب زوال و آسيب رساني به كيفيت آب‌هاي و تنوع زيستي ساحلي شود. بنابراين مطالعه حاضر با هدف بررسي تاثير پساب آب شيرين كن بوشهر بر تجمع فلز سنگين مس و ارزيابي ريسك بوم شناختي آن در رسوبات آب‌هاي ساحلي در 24 ايستگاه نمونه برداري و به مدت يك سال انجام شد. براي سنجش غلطت فلز سنگين مس و دانه بندي رسوبات، از هر ايستگاه 3 نمونه رسوب توسط نمونه‌بردار ون وين گرب جمع‌آوري گرديد. سه شاخص آلودگي مبتني بر فلزات سنگين شامل فاكتور آلاينده، شاخص ارزيابي بالقوه ريسك بوم‌شناختي و شاخص بار آلودگي در اين مطالعه استفاده شدند. به طور كلي در اغلب ايستگاه ها حداقل و حداكثر غلظت فلز مس به ترتيب در فصول زمستان (0/31±16/31) و تابستان (0/48±36/07) مشاهده شد. هم چنين حداكثر ميزان غلظت فلز مس در ايستگاه‌هاي تحت تاثير پساب آب شيرين مشاهده شد. مقادير فاكتور آلاينده براي غلظت فلز مس در رسوبات نمونه برداري شده از ايستگاه‌هاي شاهد و هم چنين نزديك به پساب آب شيرين كن در طول چهار فصل نمونه برداري به ترتيب كم تر از يك و در محدوه يك Cf سه بود، كه نشان دهنده آلودگي كم و آلودگي متوسط توسط اين فلز مي باشد. نتايج مطالعه حاضر نشان داد كه پساب هاي حاصل از آب شيرين كن ها مي توانند تجمع فلزات سنگين را تحت تاثير گذاشته و در بلندمدت منجر به آثار منفي زيست محيطي بر تنوع زيستي خليج فارس گردد.