پهنه‌ بندي پتانسيل سيل‌ گيري با استفاده از روش تحليل سلسله مراتبي در استان كردستان

تهيه نقشه‌هاي پهنه‌ بندي سيل از اقدامات اوليه و ضروري در مديريت مناطق سيل‌گير است. در اين پژوهش به ‌منظور بررسي و پهنه‌بندي نقشه پتانسيل سيل‌گيري در استان كردستان از روش تحليل سلسله مراتبي و سيستم اطلاعات جغرافيايي استفاده‌ شد. از متغيرهاي مؤثر بر سيل‌گيري شامل بارش، شيب، فاصله از رودخانه، تراكم زهكشي‌، كاربري اراضي و شاخص رطوبت توپوگرافي به‌منظور پهنه‌بندي و تهيه نقشه سيل‌گيري استفاده شد. معيارهاي مؤثر بر پتانسيل سيل‌گيري به‌جز كاربري اراضي و بارش به‌وسيله مدل رقومي ارتفاع تهيه و هريك از معيارهاي مذكور به‌وسيله نرم‌افزار Expert Choice وزن‌دهي شدند. نتايج نشان داد كه معيارهاي بارش، شيب و فاصله از رودخانه ‌به‌ترتيب با وزن‌هاي 0.409، 0.295و0.134 از بيش‌ترين اهميت در پتانسيل سيل‌گيري برخوردار بوده‌اند. نواحي مختلف استان از نظر پتانسيل سيل‌گيري در پنج رده خيلي‌كم (0.1 %)، كم (1.9%)، متوسط (%43)، زياد (%52) و خيلي‌زياد (%3) قرار گرفتند. پتانسيل سيل‌گيري در خروجي حوزه­هاي آبخيز، محدود به نواحي پايين‌دست و كم شيب رودخانه‌هاي پرآب بخش غربي و مركزي استان، خيلي زياد بود.