بررسي آزمايشگاهي نقش نانوذرات تيتانيوم دي اكسيد و گرافن اكسيد بر بهبود قابليت انعطاف پذيري و حذف آلودگي در آسفالت متخلخل

امروزه با رشد جمعيت و افزايش آلودگي آب‌وهوا، موضوع تصفيه آب و استفاده از نانومواد مورد توجه همگاني قرارگرفته است. با توجه به اينكه مسائل محيط زيستي نظير كاهش آلاينده‌هاي موجود در محيط‌هاي متخلخل نظير آسفالت از اهميت برخوردار است، لذا هدف اين پژوهش تعيين آزمايشگاهي نقش نانومواد بر بهبود قابليت انعطاف‌پذيري و حذف آلودگي در آسفالت متخلخل در رواناب سطحي شهري بود. بدين منظور براي ارتقاي عملكرد مكانيكي آسفالت متخلخل و كاهش آلاينده هاي موجود در رواناب سطحي از نانوذرات تيتانيوم دي‌اكسيد و نانوذرات گرافن اكسيد  استفاده شد. لذا، 11 نمونه در نظر گرفته شد كه ابتدا آسفالت بدون نانو مواد ساخته شد سپس 4 نمونه آسفالت متخلخل حاوي نانوذرات تيتانيوم دي‌اكسيد و 4 نمونه آسفالت متخلخل حاوي نانوذرات گرافن اكسيد با غلظت 2 الي 8% ساخته شد. نتايج آزمايش مدول انعطاف‌پذير نشان داد كه نمونه آسفالتي حاوي نانوذرات گرافن اكسيد با غلظت 6% بهترين عملكرد داشته است و به‌عنوان درصد نانومواد بهينه معرفي شد و در بخش محيط زيستي، نمونه آسفالتي حاوي نانوذرات تيتانيوم دي‌اكسيد با غلظت 8% بهترين عملكرد را داشت.