مروري بر نقش دهياري‌ها در توسعه پايدار روستايي با تأكيد بر حفاظت از محيط‌زيست

توسعه پايدار روستايي يكي از پايه‌هاي مهم توسعه ملي هر كشور است و به دليل اهميت مشاركت مردم در اين فرآيند، كشورهاي مختلف در قالب دولت‌هاي محلي و با تفويض اختيارات و مسئوليت‌ها به مردم محلي به اين موضوع توجه كرده‌اند. به همين منظور با تصويب قانون ايجاد روستاهاي خودكفا در روستاهاي كشور در سال 1377 تغييراتي در مديريت روستايي كشور به وجود آمده است. سرانجام از سال 1382 اهالي روستا به‌عنوان متوليان جديد مديريت روستا را بر عهده گرفتند. هدف اصلي اين پژوهش بررسي نقش دهياران روستايي در فرآيند مديريت و توسعه پايداري روستايي با تأكيد بر حفاظت از محيط‌زيست است. پژوهش حاضر از نوع تحقيقات كاربردي و ازنظر روش پژوهش تحليلي - توصيفي مي باشد. يافته ها نشان داد كه مهم‌ترين عوامل مؤثر بر نقش دهياران روستايي در توسعه پايدار روستايي متغيرهاي اقتصادي، فرهنگي و اجتماعي، محيطي و زيرساختي است. لذا توصيه مي‌شود دهياري‌ها با مشاركت مردم محلي و استفاده از توان و استعدادهاي زنان و مردان در شوراها و دهياري‌ها با تأكيد بر حفظ جنگل‌ها، نظارت بر برداشت آب، ايجاد شبكه بازيافت زباله و جلوگيري از تخريب مراتع را موردتوجه قرار دهند.