بررسي اثر متغيرهاي اقليمي بر توزيع زماني آلودگي هوا با استفاده از داده‌هاي Sentinel-5P در استان مازندران

تحليل توزيع آلودگي هوا و عوامل كارا بر آن براي پيشگيري و كنترل آلودگي هوا امري ضروري است. هدف از اين پژوهش بررسي توزيع زماني-مكاني آلودگي هوا و بررسي ارتباط آن با متغيرهاي اقليمي در گستره مازندران براي سال هاي 2022-2018 به روش دورسنجي است. توزيع زماني و مكاني آلودگي هوا ‌با ‌استفاده ‌از سنجنده TROPOMI ماهواره سنتينل 5 در‌ محيط گوگل ‌ارث برآورد شد. تحليل نقطه تغيير با روش آزمون همگني پتيت انجام شد. همچنين براي ارزيابي همبستگي بين متغيرها از آزمون همبستگي پيرسون استفاده شد. تحليل مكاني نشان داد بيشترين مقدار آلودگي هوا در دوره 2022-2018 در شرق مازندران، و ارتفاعات صفر تا m  500 بوده است. نتايج آزمون پتيت نشان داد غلظت گازهايCO ، O3 و SO2 در برخي ماه‌ها افتِ نزولي معني‌داري دارند. اما مقدار متوسط NO2 در ماه اكتبر سال 2020 به‌صورت صعودي در سطح 5% معني‌دار بوده است. غلظت NO2 در زمستان و پاييز بيشتر است. بيش ترين غلظت O3 در زمستان و بهار است. اما بيش ترين غلظت SO2 مربوط به فصل زمستان و پاييز است. تعداد ساعاتِ‌آفتابي با ضريب همبستگي بين 0/5 تا 0/8 كاراترين مؤلفه اقليمي بر آلودگي هواست. در نتيجه عوامل هواشناختي به‌طور مستقيم و غيرمستقيم بر پراكندگي زماني-مكاني آلودگي هوا اثر مي‌گذارد.