ارزيابي و تحليل تغييرات كاربري با استفاده از فن‌آوري‌هاي سنجش از دور و GIS با تأكيد بر نياز آبي گياهان

افزايش جمعيت باعث تشديد روند كاربري اراضي در نقاط مختلف جهان شده است. هدف پژوهش حاضر، بررسي تغييرات كاربري كشت آبي و ديم با تأكيد بر نياز آبي گياهان در دشت سراب واقع در استان آذربايجان شرقي مي باشد. بر اين اساس، جهت كشف تغييرات ايجاد شده در منطقه مورد مطالعه، تصاوير سنجنده‌هاي TM، ETM و OLI ماهواره لندست در سال هاي 1375، 1384 و 1400پس از تصحيحات هندسي و اتمسفري مورد پردازش و طبقه‌بندي قرار گرفت. با استفاده از آزمون صحت كلي و آماره كاپا صحت نقشه‌هاي توليدي تعيين شد. نتايج طبقه بندي نشان داد كه روش ماشين بردار پشتيبان، با دقت كل متوسط 93.37% و كاپا متوسط 91.33% نسبت به روش شبكه عصبي از دقت بالاتري برخوردار مي باشد. سطح زيركشت آبي در طي سال هاي 1400-1375، با 24.2% افزايش و سطح زيركشت ديم 7.2% كاهش يافته است. همچنين حجم آب مورد نياز براي پنج محصول عمده منطقه با استفاده از نرم افزار cropwat محاسبه و مشخص شد كه حجم آب مصرفي در دوره زماني 1400-1375 افزايش يافته است.