مداخلات ارگونومي در شركت‌هاي دانش‌بنيان

اهداف: در يك دهه گذشته در ايران بيشترين شيوع درد و ناراحتي‌هاي اسكلتي عضلاني در ناحيه گردن و در ناحيه كمر و شانه براي كارمندان اداري گزارش‌شده است. اين پژوهش باهدف بررسي تأثير مداخلات ارگونومي در شركت‌هاي دانش‌بنيان بر اختلالات اسكلتي عضلاني، استرس‌هاي شغلي، كيفيت زندگي كاري و بهره‌وري انجام‌شده است. روش ‌‌‌كار: اين پژوهش مطالعه‌اي ميداني با شبه كارآزمايي تصادفي با گروه كنترل است. در اين مطالعه مداخله‌اي شركت‌كنندگان شامل ۳۱۱ پرسنل اداري مداخلات ارگونومي را در دو سطح فردي و مديريتي دريافت كرده‌اند. متغيرهاي موردبررسي شيوع اختلالات اسكلتي عضلاني، ويژگي‌هاي شغلي و كيفيت زندگي كاري كاركنان بوده است. پس از اجراي مداخلات ارزيابي‌هاي در دوره يك، سه و شش ماه تكرار شدند. يافته‌ها: اجراي مداخلات آموزشي ارگونومي فردي، اختلالات را در گردن، شانه راست، شانه چپ، ساعد راست و مچ راست به‌طور معني‌داري كاهش داد. حمايت اجتماعي نيز در هر سه گروه مداخله افزايش معني‌داري را نشان مي‌دهد. مداخلات بر كيفيت زندگي كاري تأثير معني‌داري گذاشته است. تغييرات ميانگين كيفيت زندگي كاري براي گروه‌هاي دوم و سوم در ماه اول رشد معني‌دار و سپس مشابه با روند گروه كنترل ادامه پيداكرده است. نتيجه‌گيري: اجراي مداخلات آموزشي ارگونومي فردي اختلالات در گردن، شانه‌ها و اندام فوقاني كاهش معني‌داري يافته ولي مداخلات آموزشي مديريتي بر اختلالات اسكلتي عضلاني كاركنان تأثيري نداشته است. همچنين اجراي مداخلات هم‌زمان ارگونومي فردي و مديريتي تأثير بيشتري بر كاهش اختلالات داشته است. مداخلات مديريتي و مداخلات توأم سطح كنترل شركت‌كنندگان و حمايت اجتماعي را افزايش داده است. اجراي برنامه مداخله‌اي ارگونومي چند جزئي تأثير مداخلات بر سلامتي كاركنان و بهره‌وري را بهبود مي‌بخشد.