مقايسه اثربخشي درمان شناختي-رفتاري و روايت درماني بر خستگي و اضطراب سلامت بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروز

زمينه و هدف: خستگي و اضطراب دو عارضه مهم در بيماران مبتلابه مولتيپل اسكلروز ميباشد كه كيفيت زندگي اين بيماران را كاهش ميدهد. هدف از اين پژوهش مقايسه اثربخشي درمان شناختي-رفتاري و روايت درماني براضطراب سلامت و خستگي در بيماران مولتيپل اسكلروز شهر تهران بود . روش ها: اين مطالعه به روش نيمه تجربي از نوع پيش آزمون-پس آزمون و پيگيري بر روي 45 بيمار مبتلابه مولتيپل اسكلروز با استفاده از روش نمونه گيري هدفمند در خيريه توانمندسازي در سال 1402 در شهر تهران انجام شد. دو گروه مداخله درمان شناختي-رفتاري و روايت درماني را دريافت كردند و گروه كنترل درماني دريافت نكردند.ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه اضطراب سلامت سالكوسيكس و همكاران ( 2000 ) و پرسشنامه خستگي كراپ و همكاران ( 1989 ) بودند. تجزيه وتحليل داده ها با استفاده از تحليل آماري واريانس با اندازه گيري هاي مكرر انجام شد.نتايج: نتايج نشان داد كه هر دو درمان شناختي-رفتاري و روايت درماني بر اضطراب سلامت و خستگي بيماران مولتيپل اسكلروز با اندازه اثز 0/194 و 0/665 و سطح معناداري 0/001 اثربخش بودند و ميزان اثربخشي روايت درماني بر خستگي بيشتر از درمان شناختي-رفتاري بود.(p 0/01)نتيجه گيري: به نظر ميرسد كه از درمان شناختي-رفتاري و روايت درماني ميتوان به عنوان درمان هاي مكمل در كنار روش هاي درماني ديگر براي بيماران مولتيپل اسكلروز استفاده نمود.