اثربخشي ماندالا درماني بر نشخوار فكري دانشجويان علوم پزشكي

زمينه و هدف: نشخوار فكري يكي از اختلالات رايج در دانشجويان علوم پزشكي است كه مي‌تواند بر فرايند تحصيل و عملكرد آن ها اثرگذار باشد. مطالعه حاضر با هدف تعيين تأثير ماندالا درماني بر نشخوار فكري دانشجويان علوم پزشكي دانشگاه آزاد اسلامي واحد تنكابن انجام گرفته است. روش بررسي: مطالعه حاضر از نوع نيمه تجربي با طرح پيش آزمون-پس آزمون و با گروه كنترل است كه در آن 40 نفر از دانشجويان علوم پزشكي دانشگاه آزاد اسلامي واحد تنكابن داراي نشخوار فكري مشغول به تحصيل در سال 1402، مشاركت داشتند. نمونه‌ها به روش در دسترس انتخاب و سپس با تخصيص تصادفي به گروه آزمون (20 نفر) و كنترل (20 نفر) تقسيم شدند. مداخله شامل برگزاري 4 جلسه 60 دقيقه اي آموزشي در خصوص نحوه رنگ آميزي طرح هاي ماندالا در كنترل نشخوار فكري بود. در اين مدت گروه كنترل مداخله اي دريافت نكرد. داده‌ها با پرسشنامه نشخوار فكري Nolen-Hoeksema وMorrow جمع آوري شد. جهت تحليل داده‌ها از آمار توصيفي و آزمون آماري تحليل كوواريانس يك متغيره در نرم افزار SPSS نسخه 26 استفاده شد. يافته‌ها: يافته‌هاي جمعيت‌شناختي نشان داد كه گروه‌هاي آزمون و كنترل از نظر جنس، سن و ترم تحصيلي با هم تفاوت معناداري ندارند (001/0p ). نتايج تحليل كوواريانس نشان داد كه روش ماندالا درماني باعث كاهش نمره نشخوار فكري گروه آزمون در مقايسه با گروه كنترل شده است (005/0p ). نتيجه‌گيري: نتايج مطالعه حاضر نشان داد ماندالا درماني منجر به كاهش نشخوار فكري در دانشجويان شده است. لذا ماندالا درماني به عنوان يك راهكار غيردارويي مؤثر در كاهش نشخوار فكري در دانشجويان علوم پزشكي توصيه مي شود.