بهره‌گيري از سيستم زيست‌سنجي گياهي به‌منظور شناسايي ‏كاركرد زيستي انواع هورمون اكسين

پژوهش حاضر با هدف بهينه‌سازي سيستم زيست‌سنجي انواع هورمون اكسين از طريق شناسايي اثر آنها بر شيوۀ رشد گياه آرابيدوپسيس در شرايط درون‌شيشه‌اي انجام شد؛ به اين منظور، بذرهاي گياه آرابيدوپسيس به‌شكل عمودي در محيط‌كشت MS½ جوانه زدند و پس‌از گذشت 5 روز، گياهچه‌هاي داراي رشد ريشۀ يكسان به محيط‌كشت MS½ حاوي هورمون‌هاي IAA، IBA، NAA و 2,4-D با غلظت‌هاي صفر، 01/0، 03/0 و 05/0 ميلي‌گرم‌درليتر منتقل شدند. پس‌از گذشت 10 روز، ويژگي‌هاي رشدي گياه با تجزيه‌وتحليل تصوير اندازه‌گيري و وزن تر و خشك گياهچه‌ها در هر تيمار نيز تعيين شد. نتايج نشان دادند هورمون‌هاي مختلف آثار متفاوتي بر شيوۀ رشد ريشه و اندام هوايي دارند؛ به‌طوري‌كه افزايش غلظت هورمون‌هاي IAA، IBA و NAA سبب كاهش القاي ريشه‌هاي فرعي شد. همچنين استفاده از غلظت‌هاي مختلف هورمون 2,4-D از رشد ريشه‌ها جلوگيري كرد و غلظت‌هاي بيشترآن، توليد كالوس در ريشه‌ها را در پي داشت. بررسي ميزان رشد گياهچه‌ها نشان داد غلظت 01/0 ميلي‌گرم‌در‌ليتر بيشتر هورمون‌هاي اكسين بررسي‌شده (NAA، 2,4-D و IAA)، بيشترين ميزان تشكيل برگ و توليد زيست‌توده را به همراه دارد. نتايج پژوهش حاضر، توانايي اين روش زيست‌سنجي در تفكيك اثر هورمون‌هاي اكسين مختلف بر جنبه‌هاي مختلف رشد گياه را نشان مي‌دهند و مي‌توانند كمك شاياني به گزينش هورمون اكسين لازم براي فعاليت‌هاي مختلف باشند.