چهارچوب‌هاي رسانه‌اي بحران هسته‌اي و گفتمان ايران‌ هراسي

در دو دهه اخير، بحران هسته‌اي ايران در مركز توجه انديشمندان روابط بين الملل قرار گرفته است. با وجود چاپ كتاب هاي گوناگون درباره ريشه ها، پويايي و تاثيرات آن بر امنيت بين الملل و سياست خاورميانه، برخي زواياي بحران هسته‌اي ، به ويژه نقش رسانه در چارچوب‌بندي‌كردن آن، ناديده انگاشته شده است. از اين رو، نوشته پيش رو تلاشي براي تحليل و تبيين نقش رسانه در چارچوب‌بندي‌كردن بحران هسته‌اي ايران است. نوشته پيش رو تلاشي است در بررسي نقش رسانه هاي اصلي امريكا، سي‌ان‌ان و فاكس‌نيوز ، در چارچوب‌بندي‌كردن برنامه هسته‌اي ايران. «سي‌ان‌ان و فاكس‌نيوز چگونه و با چه سازوكاري برنامه هسته‌اي ايران را چارچوب‌بندي كرده‌اند؟» اين پرسشِ محوري نوشته پيش روست كه خوانشي تحليلي از نقش رسانه‌ها در چارچوب‌بندي بحران هسته‌اي ايران را نمايان ميسازد. فرضيه پژوهش اين امر است كه چارچوب‌هاي رسانه اي توليدي توسط اين دو رسانه امريكايي هم برسازنده و هم تشديد‌كننده گفتمان ايران‌هراسي هستند. نوشته با كاربرد روش رديابي فرايند و تكيه بر تحليل محتواي كيفي٬ خوانشي تاريخي از بحران هسته‌اي ايران از دريچه رسانه هاي غربي را روايت كرده و نشان مي دهد كه نوشته با تحليل رخدادهاي كليدي به عنوان بافتار و زمينه به نقش فاكس نيوز و سي‌ان‌ان با كاركرد خود به عنوان فزون ساز و توليد تيتر و تحليل‌ّهاي جهت‌ساز به عنوان متن از برنامه هسته‌اي ايران به عنوان هدف كوشيده تا مردم امريكا به عنوان شنوندگان را متقاعد سازد.