بررسي نقش پيش‌بيني‌كنندگي راهبردهاي تنظيم‌شناختي هيجان در افسردگي، اضطراب و استرس نوجوانان

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، بررسي نقش پيش بيني كننده راهبرد هاي تنظيم‌شناختي هيجان در ميزان تجربه‌ افسردگي، اضطراب و استرس در نوجوانان 15- 18 سال شهر مشهد است.روش: روش اين پژوهش، توصيفي از نوع همبستگي و جامعه‌ موردنظر پژوهش شامل كليه‌ دانش آموزان شهر مشهد در بازه‌ سني 15 -18 ساله بوده است. تعداد شركت كنندگان اين مطالعه 800 نفر بود كه به شيوه‌ نمونه گيري تصادفي خوشه اي انتخاب شدند. ابزار هاي مورد استفاده شامل اطلاعات دموگرافيك (سن، جنسيت و مقطع تحصيلي)، پرسش‌نامه DASS 21، پرسش‌نامه تنظيم‌شناختي هيجاني (CERQ 18) بوده است. بعد از اجراي پرسش‌نامه‌ها روي نمونه موردنظر، تحليل داده‌ها در دو بخش آمار توصيفي و استنباطي صورت گرفت. جهت آزمون فرضيه‌هاي پژوهش از روش رگرسيون همزمان استفاده شد.نتايج: داده‌هاي اين تحليل نشان داد، راهبردهاي تنظيم‌شناختي هيجان مي تواند به‌صورت معناداري پريشاني روان‌شناختي را پيش بيني كنند (0/001 P). نتايج پژوهش نشان داد كه راهبردهاي تنظيم هيجان ناسازگار مي‌توانند به‌صورت مستقيم ميزان تجربه افسردگي، اضطراب و استرس را در نوجوانان پيش‌بيني كنند و راهبردهاي تنظيم هيجان سازگار نيز به‌صورت معكوس نقش پيش‌بيني‌كنندگي در تعيين افسردگي، اضطراب و استرس اين گروه سني از افراد دارند.بحث و نتيجه‌گيري: نتايج اين پژوهش نشان داد، نوع راهبردهاي تنظيم هيجان (سازگار در مقابل ناسازگار) نقش مؤثري در پيش‌بيني تجربه افسردگي، اضطراب و استرس نوجوانان دارند؛ بنابراين استفاده از روش‌هاي درماني و طراحي برنامه‌هاي آموزشي در جهت بهبود مهارت‌هاي تنظيم‌شناختي هيجان احتمالاً مي‌تواند در كاهش تجربه پريشاني روان‌شناختي نوجوانان مؤثر باشد.