اثربخشي طرح‌واره درماني مبتني بر ذهن آگاهي بر اضطراب، كيفيت زندگي و تحمل ناكامي در بيماران مبتلا به مالتيپل اسكلروزيس

مقدمه: مالتيپل اسكلروزيس يك بيماري پيش‌رونده‌ عصبي و عامل بسياري از ناتواني‌ ها در افراد مبتلا به اين بيماري است. مجموعه‌ علائم و ماهيت مزمن بودن اين بيماري در كنار يكديگر، باعث تشديد وضعيت رواني فرد و ايجاد علائم روان‌شناختي گسترده‌ تري در خصوص وخيم شدن بيماري مي‌ شود. از اين ‌رو، هدف پژوهش حاضر، بررسي اثر بخشي طرح‌واره درماني مبتني بر ذهن‌ آگاهي بر اضطراب، كيفيت زندگي و تحمل ناكامي بيماران مبتلا به مالتيپل اسكلروزيس بود.روش: روش اين پژوهش نيمه ‌آزمايشي از نوع پيش ‌آزمون پس‌ آزمون با گروه كنترل بود. از بين جامعه‌ آماري، تمام افراد مبتلا به مالتيپل اسكلروزيس در شهركرد بودند، تعداد 30 نفر به‌ طور هدفمند انتخاب و به ‌طور تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند. مداخله به شيوه‌ گروهي، در8 جلسه بر روي گروه آزمايش اجرا شد. ابزارهاي مورد استفاده در پژوهش شامل: پرسش‌نامه‌ ‌طرح‌واره هاي‌ناسازگاراوليه‌ يانگ، پرسش‌نامه‌ اضطراب بك (BAI)، مقياس كيفيت ‌زندگي بيماران ام اس (MSQOL) و پرسش‌نامه‌ تحمل ناكامي هرينگتون، بودكه افراد در مرحله پيش ‌آزمون و پس ‌آزمون به پرسش‌ها پاسخ دادند. براي تجزيه و تحليل داده‌ ها از تحليل‌كواريانس استفاده شد.نتايج: نتايج نشان داد، 3 /97 درصد تغييرات مربوط به كاهش اضطراب، 8/96 درصد تغييرات مربوط به متغير تحمل ناكامي و  5/98 درصد تغييرات مربوط به افزايش كيفيت زندگي در مرحله پس آزمون ناشي از تأثير طرح‌واره درماني مبتني بر ذهن آگاهي است و طرح‌واره درماني مبتني بر ذهن آگاهي منجر به كاهش اضطراب، افزايش كيفيت زندگي و تحمل ناكامي شده است (0/001 p).بحث و نتيجه‌‏گيري: بر اساس نتايج، طرح‌واره درماني مبتني بر ذهن‌ آگاهي باعث كاهش اضطراب، بهبود كيفيت ‌زندگي و افزايش تحمل ناكامي گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل شده است.