بررسي رابطهٔ نظر و عمل از منظر علامه طباطبايي(ره)

اين جُستار در پي تبيين رابطهٔ نظر و عمل در انديشهٔ علامه طباطبايي با هدف روشن‌شدن يكي از مهم‌ترين اركان حكمت عملي؛ يعني رابطهٔ نظر و عمل از منظر اين حكيم نوصدرايي است كه با روش توصيفي و تحليلي، ضمن واكاوي آثار علامه طباطبايي، در مواردي كه ايشان به‌صورت مستقل به اين مسئله وارد نشده، آن را براساس مباني وي بازسازي كرده است. حاصل آنكه: علم از منظر علامه طباطبايي مبدأ تمام رفتار‌هاي انسان است. علم و عمل، امور وجودي هستند و درنتيجه، شدت علم سبب شدت عمل مي‌شود. بين نظر و عمل، تعاملي دوطرفه برقرار است. علامه با تأكيد ويژه بر مفهوم التفات توانسته است عصمت معصومان و نيز تحقق ملكات اخلاقي را نيز با حقيقت علم مرتبط سازد.نوآوري‌هاي اين جُستار عبارت‌اند از: سازمان‌دهي سخنان پراكندهٔ علامه در اين بحث، اصطياد چهار تقرير از فرايند تعامل نظر و عمل، ارائهٔ تقريري ابتكاري از تأثير عمل بر نظر، تكميل ديدگاه علامه با رويكرد وجودي و نيز دخالت‌دادن حقيقت اعتباريات، نمايان‌ساختن پيامد‌هاي اين ديدگاه در علوم انساني.