جوانه‌زني ارقام ايراني و اروپايي جو در شرايط تنش شوري و ارتباط آن با پروتئين‌هاي ذخيره‌‏اي بذر

جوانه‌زني و سبز‌شدن يكي از مهم‌ترين مراحل رشد گياه زراعي است. لذا جوانه‌زني مناسب در محدوده وسيعي از شرايط محيطي براي استقرارگياهچه ضروري است. در اين تحقيق، 20 رقم جو ايراني و 24 رقم جو اروپايي، به منظور بررسي تحمل تنش شوري در مرحله جوانه‌زني، در سه سطح شوري (100، 200 و 300 ميلي مولار كلريدسديم) و شاهد (آب مقطر) به صورت آزمايش فاكتوريل براساس طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار در اتاقك پرورش قارچ با شرايط دما و نور قابل كنترل و شرايط استريل واقع در مركز خدمات كشاورزي نوسود و هم‌چنين توسط نشانگر پروتئيني در آزمايشگاه بيوتكنولوژي پرديس كشاورزي و منابع طبيعي دانشگاه رازي ارزيابي شدند. نتايج تجزيه واريانس صفات مرتبط با جوانه زني نشان داد كه اثر شوري، اثر رقم و اثر متقابل شوري× رقم براي ساير صفات مورد بررسي معني‌دار شد. با افزايش شدت تنش شوري از صفر تا 300 ميلي‌مولار، كليه صفت‌ها و شاخص‌ها به‌جز ميانگين زمان جوانه‌‌زني كاهش يافتند. درصد جوانه‌زني همبستگي مثبت و معني‌داري با طول كل گياهچه، طول ساقه‌چه، شاخص بنيه بذر، ميانگين سرعت جوانه زني و شاخص سرعت جوانه‌زني داشت. تجزيه رگرسيون گام‌به-گام صفات مختلف با نشانگرهاي پروتئيني نشان داد در مجموع 13 نوار مرتبط با صفات مختلف بودند. بيشترين ارتباط معني‌دار با صفات مربوط به نشانگر‌ 60 كيلودالتون بود كه با چهار شاخص بنيه بذر، ميانگين سرعت جوانه‌زني، طول ساقه‌چه و طول كلئوپتيل مرتبط بود. پس از مطالعات اعتبارسنجي و تأييد نتايج، مي‌توان از نشانگرهاي شناسايي شده در گزينش به كمك نشانگر براي صفات مرتبط استفاده نمود.