استراتژي‌ هاي اصلاح جو تحت تنش خشكي: پاسخ ‌ها، رويكردها و مديريت

گياهان بسته به نوع و رشد گياه، از استراتژي‌هاي مختلفي براي مقابله با استرس غير زنده استفاده مي‌كنند. تنش خشكي يكي از مهمترين تنش‌هاي غير زنده مي‌باشد كه بر عملكرد محصولات كشاورزي تأثير مي‌گذارد. علاوه بر اين، تنش خشكي يكي از اصلي ترين عوامل محدود كننده در رشد گياه است و مي تواند تنفس و فتوسنتز را مهار كند و بنابراين بر رشد و متابوليسم فيزيولوژيكي گياهان تأثير گذارد. گياهان چندين مكانيسم مانند تغييرات مورفولوژيك كنند. خشكيُ پيري برگ را تسريع و بيان هزاران ژن را تغيير داده و بر ميزان پروتئين دانه و عملكرد دانه تأثير مي‌گذارد. با اين حال، تنوع ژنوتيپي براي تحمل ناشي از خشكي در جو وجود دارد. در اين بررسي ، اين رويكردها مي‌توانند به بهبود ژنوتيپ‌هاي جو در پاسخ به تنش خشكي از طريق اصلاح و صفات فيزيولوژيكي ، مهندسي ژنتيك و انتخاب به كمك نشانگر (MAS) كمك كنند. ژن ها و پروتئين هاي دخيل در پاسخ به تحمل خشكي را با استفاده از پروتئوميكس، ترنسكريپتومبكس و رويكردهاي متابولوميكس در اين مطالعه آورده شد. همچنين،QTL (مكان صفات كمي) هاي معرفي شده مربوط به عملكرد و صفات سبزماندگاري و فيزيولوژيكي موجود در اين مطالعه مي‌توانند براي بهبود جو در تحمل خشكي در آينده استفاده شوند. ابزارهاي اميكس قدرتمندي براي تجزيه و تحليل واكنش هاي گياه به محرك هاي مختلف محيطي وجود دارد. به‌ويژه مطالعات مقايسه‌اي ژرم‌پلاسم‌هاي متنوع ژنتيكي كه در معرض شرايط نامطلوب مانند خشكي قرار مي‌گيرند، بينش‌هاي ارزشمندي را در مورد پاسخ‌هاي گياه به تنش ارائه مي‌دهند و ارزيابي مناسب داده هاي اميكس مي تواند به فرآيند كشف نشانگرهاي زيستي كمك كند.