بررسي ابعاد مختلف مشاوره ذينفعان در فرايندهاي سياستگذاري جمهوري اسلامي ايران

نظام‌هاي سياسي مختلف با ارزش‌ها و قرائت هاي چندگانه و با رويكردهاي متنوعي كه نسبت به بازتوزيع قدرت در ميان افراد و گروه هاي جامعه دارند، معماري ويژه‌اي را در نسبت به مشاوره سياستي ذينفعان در فرايندهاي سياستگذاري به كار گرفته و مشاركت آنان را در فرايند ارتقاء داده يا محدود مي‌كنند. درنتيجه ابعاد مشاوره ذينفعان در فرايند سياستگذاري شكل گرفته و پويايي‌هاي آن مي‌تواند متفاوت باشد. اين پژوهش با تأكيد بر اينكه مشاركت نهادينه ذينفعان در فرايند سياستگذاري عمومي يكي از مهمترين اشكال نظام‌مند تقويت نظام هاي مشاوره سياستي است درصدد است كه به بررسي ابعاد مختلف مشاوره سياستي ذينفعان در فرايند سياستگذاري كلان جمهوري اسلامي ايران در سطح 2 شوراي عالي سياستگذار (شوراي عالي انقلاب فرهنگي و شوراي عالي فضاي مجازي) بپردازد. بدين منظور با استفاده از رويكرد قياسي و تعيين ابعاد 5 گانه مشاوره سياستي ذينفعان، آيين‌نامه‌ها، شيوه نامه‌ها و اسناد سياستي شوراهاي مذكور مورد بررسي قرار مي‌گيرد. نتايج نشان مي‌دهد ظرفيت استفاده از مشاوره ذينفعان در هريك از مراحل دستوركار، طراحي، اجرا و ارزيابي سياست در هريك از 2 شورا متفاوت بوده و مرحله ارزيابي از كمترين ميزان مشاوره ذينفعان برخوردار است. همچنين سازوكارها و چگونگي انتخاب ذينفعان براي شركت در فرايند سياستگذاري و نوع مداخله آن‌ها نيز متفاوت است.