استراتژي امنيت ملي رژيم صهيونيستي و گروه‌هاي سلفي - تكفيري: از هم‌ سويي فكري تا نزديكي راهبردي (مطالعه موردي داعش)

تغييرات در راهبرد امنيت ملي اسرائيل طي سال‌هاي اخير، منجر به آن شده است كه دولتمردان اين رژيم بهره‌گيري از گروه‌هاي سلفي- تكفيري را در تأمين امنيت ملي در دستور كار خويش  قرار دهند. بر اين اساس مقاله حاضر به دنبال پاسخ به اين سؤال است كه: گروه‌هاي سلفي- تكفيري چه جايگاهي در راهبرد امنيتي اسرائيل دارند؟ فرضيه مقاله اين است كه «اسرائيل از جريان‌هايي مانند داعش از دو منظر ابزار راهبردي- امنيتي و ابزار فكري - گفتماني براي تهديد امنيت ملي جمهوري اسلامي ايران و متحدانش استفاده نموده است». اين امر منجر به هم‌سويي و همگرايي فكري و راهبردي اسرائيل و جرياني مانند داعش در مقابل ايران و متحدانش در محور مقاومت شده است. لذا، بهره‌برداري از گروه‌هاي سلفي- تكفيري در تقابل‌هاي هويتي و جنگ‌ها و ترورهاي نيابتي، انجام اقدامات تروريستي و ايجاد ناامني و بي‌ثباتي در ايران، تضعيف امنيت جمهوري اسلامي ايران و متحدانش در محور مقاومت و منطقه، مقابله با نفوذ و عمق استراتژيك منطقه‌اي ايران و ايجاد عمق استراتژيك براي خويش در منطقه، ايران‌هراسي و بازنمايي قدرت ايران و متحدانش به عنوان تهديدي منطقه‌اي و زمينه‌سازي ايجاد روابط نزديك اسرائيل با اعراب، تضعيف، تجزيه و بالكانيزاسيون كشورهاي پيرامون اسرائيل و ايجاد شرايط براي توسعه‌طلبي و برتري اين رژيم در منطقه ، از مهمترين كاركردهاي گروههاي سلفي- تكفيري همچون داعش در افزايش امنيت ملي رژيم صهيونيستي مي‌باشند. مقاله حاضر با بهره ‌گيري از روش توصيفي- تحليلي و استفاده از منابع كتابخانه‌اي و اسنادي نگاشته شده است.