مدل زنجيره تأمين سبز جهت بهبود توسعه پايدار محيط زيست با رويكرد كيفي مبتني بر نظريه داده‌بنياد

صنعت گردشگري به عنوان يكي از ده صنعت برتر جهان در چرخه اقتصادي نقش بسزايي را ايفا مي‌كند و يكي از بخش‌هاي مهم توليد درآمد و ارزآوري است. هدف از پژوهش حاضر اين است كه با استفاده از روش كيفي نظريه‌پردازي تئوري داده‌بنياد به شناسايي و تدوين الگوي مفهومي مديريت زنجيره تأمين سبز در صنعت گردشگري استان فارس بپردازد. روش گردآوري داده‌ها، مطالعه اسناد و مصاحبه با 20 نفر از خبرگان آگاه از موضوع مورد بحث، با بكارگيري روش نمونه‌گيري نظري است. روايي اين پژوهش توسط مصاحبه‌شوندگان و سپس اساتيد متخصص مورد بررسي قرار گرفت و تأييد گرديد. براي تحليل داده‌ها از روش مقايسه مداوم در طي سه مرحله كدگذاري باز، محوري، انتخابي استفاده شده است كه براساس آن مدل كيفي پژوهش طراحي گرديد. نتايج پژوهش حاضر، نشان‌دهنده استخراج 120 كد يا مفهوم اوليه از مصاحبه‌ها و 21 معيار محوري است كه در قالب مدل پارادايمي با نرم افزار مكس‌كيودا شامل شرايط علّي (طراحي فرايندهاي سبز، مشتريان و ساير نهادهاي بيروني، نوآوري سبز)، شرايط زمينه‌اي (محرك‌هاي تهيه مواد سبز، پياده‌سازي نظام مديريت پسماند، افكار مالي و هزينه‌اي سازمان)، شرايط مداخله‌گر (رويكردهاي مديريت محيط زيستي، ريسك‌هاي زنجيره تأمين سبز، قابليت‌هاي تأمين كنندگان سبز، مديريت منابع انساني)، پديده محوري (بهبود عملكرد محيط زيستي، عوامل اقتصادي، عملكرد عملياتي)، راهبردها (حوزه مديريت، تكنولوژي، اقتصاد، سياستگذاري)، پيامدها (توانمندسازهاي زنجيره تأمين سبز، بهبود اعتبار، نهادينه شدن تجهيزات تكنولوژي و دانش فني، مديريت و بهينه‌سازي مصرف انرژي) قرار گرفت.