افكار خودكشي در نوجوانان شاغل به تحصيل در مدارس غرب تهران: يك مطالعه مقطعي

زمينه و هدف خودكشي و افكار مرتبط با آن در ميان نوجوانان به يك مشكل رواني‌اجتماعي نگران‌كننده تبديل شده است. اين مطالعه باهدف تعيين افكار خودكشي در نوجوانان مدارس غرب تهران انجام شد.روش بررسي در اين مطالعه توصيفي‌مقطعي، 256 نوجوان دختر و پسر از بين مدارس دوره دوم متوسطه غرب تهران با روش نمونه‌گيري در دسترس در سال 1401 مورد بررسي قرار گرفتند. ابزار گردآوري اطلاعات در اين مطالعه فرم اطلاعات فردي و پرسش‌نامه افكار خودكشي بِك بود كه به روش خودگزارشي‌دهي توسط نمونه‌هاي موردمطالعه تكميل شد. سپس داده‌ها توسط نرم‌افزار آماري SPSS نسخه 16 و با به‌كارگيري آمار توصيفي و استنباطي (آزمون‌هاي تي مستقل و تحليل واريانس) مورد تجزيه‌‌و‌تحليل قرار گرفت.يافته‌ها براساس يافته‌هاي مطالعه حاضر، ميانگين سني نوجوانان موردمطالعه 0/67±17/33 سال بود. ميانگين نمره افكار خودكشي نوجوانان 3/19±5/66 از 5 بود. در ميان مشخصات فردي، افكار خودكشي تنها با معدل نوجوانان ارتباط معني‌دار آماري داشت (0/004=P). نتيجه‌گيري باتوجه‌به نتايج مطالعه حاضر، طراحي و اجراي برنامه‌هايي در جهت آموزش و ارائه خدمات روانپرستاري به نوجوانان مقطع متوسطه براي كاهش افكار خودكشي آنان پيشنهاد مي‌شود.