اضطراب مرگ پرستاران بخش مراقبت ويژه كوويد-19 در بيمارستان‌هاي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي تهران

زمينه و هدف باتوجه‌به تأثيرات روان‌شناختي عمده همه‌گيري كوويد-19، علاوه‌بر جمعيت عادي، مراقبان سلامت از جمله پرستاران نيز با چالش‌هاي فراوان روان‌شناختي از جمله اضطراب مرگ مواجهه شده‌اند. اضطراب مرگ مي‌تواند به بروز اختلالات رواني، تضعيف سيستم ايمني، كاهش كيفيت مراقبت‌هاي ارائه‌شده و كاهش رضايت شغلي پرستاران منجر شود. باتوجه‌به ماهيت تنش‌زاي بخش مراقبت‌هاي ويژه و ضرورت توجه به ابعاد روان‌شناختي پرستاران و تأثيرات مخرب همه‌گيري كوويد-19، اين مطالعه باهدف تعيين ميزان اضطراب مرگ پرستاران بخش مراقبت ويژه كوويد-19 انجام شد.روش بررسي اين پژوهش يك مطالعه توصيفي‌مقطعي بود كه در مراكز آموزشي درماني وابسته به دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني تهران در سال 1399 انجام شد. جامعه مطالعه‌ حاضر را 179 نفر از پرستاران شاغل در بخش مراقبت ويژه كوويد-19 مراكز آموزشي درماني وابسته به دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني تهران شامل مجتمع امام خميني (ره) و بيمارستان وليعصر تشكيل داده‌اند. در اين مطالعه از روش نمونه‌گيري مستمر استفاده شد. جمع‌آوري داده‌ها با پرسش‌نامه اطلاعات جمعيت‌شناختي و پرسش‌نامه 15 گويه‌اي اضطراب مرگ تمپلر انجام شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه24 و روش‌هاي آمار توصيفي و استنباطي تحليل و ميزان معني‌داري (0/5 P) در نظر گرفته شد. يافته‌ها يافته‌هاي حاصل از اين مطالعه نشان داد كه ميانگين اضطراب مرگ پرستاران 2/007±8/74 بود كه باتوجه‌به دامنه نمره (0 تا 15)، ميانگين نمره كسب‌شده بالاتر از ميانه‌ ابزار است. همچنين نتايج تحليل واريانس يك‌طرفه نشان داد اضطراب مرگ تنها با سن پرستاران (0/001 P) ارتباط معني‌دار آماري داشت.نتيجه‌گيري براساس نتايج حاصل از مطالعه، پرستاران شاغل در بخش‌هاي ويژه در زمان همه‌گيري كوويد-19 اضطراب مرگ زيادي را تجربه مي‌كنند. بنابراين لازم است سياستگذاران و مديران آموزشي، درماني و بيمارستاني باتوجه‌به يافته‌هاي حاصل و همچنين نظر به عوامل مؤثر بر اضطراب مرگ، برنامه‌هاي مدون آموزشي و مداخله‌اي ازجمله برنامه‌هاي ضمن خدمت و انجام مشاوره جهت كاهش اضطراب و افسردگي را در دستور كار قرار دهند تا از اين طريق بتوانند راه را براي پرستاران جهت غلبه بر شرايط موجود فراهم كنند.