جايگاه سوريه در راهبرد بازدارندگي جمهوري اسلامي ايران عليه تهديدات منطقه اي و بين المللي

تحولات غرب آسيا و تـسري مـوج خيزش هاي مردمي در مـنطقه، آن هـم به سرعت موجب تـصميم‏هـاي متفاوت بازيگران در سياست خارجي شان شده است. ظرفيت هاي ژئوپوليتيكي ايران، امنيت‏ملي آن را به شدت تحت تاثير محيط منطقه‏اي خاورميانه قرارداده است. پس از انقلاب اسلامي، شكل‏گيري ائتلافي از كشورهاي سني نشين حاشيه‏ي خليج فارس به زعامت عربستان، ناچارا ايران را وادار به تقابل جويي در چارچوب محور مقاومت نمود. يكي از مهمترين كاربست هاي هرنظامي به كارگيري روش هايي مطلوب در جهت حفظ امنيتي منطقه اي براي آن ميباشد و مبناي نظري بر اين نظريه استوار است كه همانطوري كه راهبردهاي داخلي مشخصي براي حفظ امنيت كشور درنظر گرفته شده است؛ راهبردهاي برون مرزي نيز به كار گرفته شده است. پژوهش حاضر با روش توصيفي - تحليلي مشخصا به دنبال پاسخ به اين پرسش است كه جايگاه سوريه در راهبرد بازدارندگي جمهوري اسلامي ايران عليه تهديدات منطقه اي و بين المللي چيست؟ يافته هاي پژوهش حاكي از آن است كه ايران داراي لايه هاي دفاعي در سوريه، عراق، لبنان و يمن مي باشد كه جانب گيري تهاجمي نداشته بلكه هدف پايه اي آن ايجاد نوعي سامانه بازدارنده و تدافعي جهت مقابله با منابع تهديدآميز در منطقه است.