مولفه‌هاي شاخص كالبدي معماري بومي شهر اصفهان در طراحي معماري نوين مبني بر رويكرد طبيعت گرايانه( نمونه موردي ميدان نقش جهان)

وجود عوامل متعدد در معماري نوين، دگرگوني‌ها و مشكلاتي را همچون عدم‌ توجه به عناصر فرهنگي، تاريخي و سنتي در معماري بومي با خود به‌همراه آورده است. از اين‌ رو، معماري نوين در برقراري ارتباط با معماري بومي سعي در اجراي فضايي دارد كه از يك‌سو، توانايي پاسخگويي به نيازهاي جامعه را داشته باشد و از طرف ديگر با تغيير فضا، مكاني به دور از الگوهاي اوليه و سنتي را ايجاد نكند. اما همچنان اين تغييرات مشكلاتي در بافت تاريخي و عناصركالبدي فضاسازي طبيعت گرايانه ايجاد كرده و اكثر آن‌ها با رويكردهاي جديد و  بياني نوگرايانه به‌وجود آمده‌اند. از آنجايي‌كه ميدان‌ها، نقش يك فضاي جمعي را در بافت شهر ايفا مي‌كند، ضرورت دارد كه با تمركز بر معيارهاي اقليمي ايده‌هاي اجرايي با فناوري نوين مبنايي پايدار و سازگاري داشته باشند. وجود خوانش‌هاي مختلف در معماري نوين كه منتج به آفرينش جديدي مي‌شود بايد مبتني بر برداشت يا ارجاع از معماري تاريخ و فرهنگي باشد تا موجب شكل‌گيري طرح‌هاي نوين گردد و راه رسيدن به هدف اصلي را ايجاد كند. در اين پژوهش با مطالعات اسنادي و روش تاريخي- تحليلي بر رويكردهاي طبيعت‌گرايانه در معماري بومي ميدان نقش جهان اصفهان سعي شده است تا تأثيرات معماري نوين بر اين سازه مورد مداقه قرار گيرد؛ با بررسي عناصر طبيعت‌گرا از جهات مختلف، يافته‌ها نشان مي‌دهند كه ويژگي‌هاي معماري بومي و نوين در ميدان نقش‌جهان با پايداري مسائل اقليمي و فرهنگي در كنار هم و با كاربرد عناصر نوگرايانه‌اي كه برخي از فضاها محدود شده‌اند؛ همچنين طرح‌هاي اجرايي از پيشينۀ فرهنگي غني برخوردار نيستند. اين تغييرات، وابسته به شرايط زماني و مكاني شكل گرفته‌اند و به‌نوعي هويت و سرزندگي فضاي جمعي ميدان را روبه انزوا و تنزل برده‌اند.اهداف پژوهش:1. شناخت عناصر معماري تاريخي در ميدان نقش‌جهان اصفهان، با رويكردهاي طبيعت‌گرايانه.2. شناسايي تأثيرات معماري نوين بر ميدان نقش‌جهان اصفهان.سوالات پژوهش:1. عناصر معماري تاريخي در ميدان نقش‌جهان اصفهان، چگونه با رويكردهاي طبيعت گرايانه و روح معماري نوين ارتباط برقرار كرده است؟2. بازآفريني معماري نوين در ميدان نقش‌جهان اصفهان چه آفرينش جديدي را به وجود آورده است؟