اسماء الحسني در آثار طنز محمد خرمشاهي و انعكاس آن در نمايش هاي طنز معاصر

امروز انواع مختلف ادبي هر كدام داراي جايگاه ويژه‌اي در جامعه  و گفتمان‌هاي موجود در آن هستند. در اين ميان، طنز كه داراي پيشينۀ طولاني در ادبيات ايراني است تا به امروز توانسته درآثار فاخري بازتاب پيدا كند. در ميان بزرگ‌ترين طنزنويسان معاصر مي‌توان به محمد خرمشاهي اشاره كرد كه در دروۀ حيات خود براي مدت طولاني آثار ارزشمندي را خلق كرده است. وجود زمينه‌ها و شرايط نابهنجار سياسي، اجتماعي و فرهنگي در دورۀ معاصر سبب شده است تا ادباي بسياري سبك طنز با محوريت مستعارنويسي را در دستور كار خود قرار دهند. محمد خرمشاهي نيز از جمله شخصيت‌هاي ادبي است كه بخش عمدۀ آثارش با نام هاي مستعار وي منتشر شده است. مسئله‌اي كه اين پژوهش دنبال مي‌كند چرايي و كيفيت كاربست اين نام‌هاي مستعار توسط وي و امتداد ان در ادبيات نمايش نامه‌نويسي دورۀ معاصر است. پژوهش حاضر به روش تصيفي و تحليلي و با تكيه بر داده‌هاي منابع كتابخانه‌اي به رشته تحرير درآمده است. يافته‌هاي پژوهش حاكي از اين است كه محمد خرمشاهي در طول نود سال حضور پركار و ارزنده در حوزۀ طنز معاصر با بيش از نود اسم مستعار فعاليت داشت. اين نام‌ها در قالب نام نمايش‌نامه‌ها و شخصيت‌هاي موجود در نمايش‌نامه‌هاي معاصر در ادبيات نمايشي و طنز ايران امتداد يافته است.اهداف پژوهش:1. مطالعه و بررسي نام‌هاي مستعار محمد خرمشاهي در دورۀ فعاليت ادبي.2. بررسي علل استفادۀ محمد خرمشاهي از اسامي مستعار در طنزنويسي.سؤالات پژوهش:1. چرا محمد خرمشاهي در آثار خويش به مستعارنويسي روي آورده است؟2. مستعارنويسي و كاربرد اسامي و طنز چه جايگاهي در نمايشنامه‌هاي طنز معاصر دارد؟